دلیل دوم این هست که کنگره امریکا تحریمهای یکجانبهیی را تصویب کرده که دیگر مجلسهای ملی کشورهای 1+5 چنین تحریمهایی را تصویب نکردهاند. وقتی ما میگوییم تمامی تحریمهای یکجانبه چندجانبه و بینالمللی باید برداشته بشود، باید با آن کشوری که مهمترین تحریمها را در سطح کنگره خودش تصویب کرده، وارد مذاکره شویم. نمیشود که به جای مذاکره با امریکا، با آلمان مذاکره کنیم یا با انگلستان یا با روسیه تا آنها درباره مصوبات کنگره امریکا تصمیم بگیرند».
دلیل سوم شرکت داشتن ویلیام برنز در مذاکرات ایران و امریکا ست. برنز یکی از موثرترین دیپلماتهای امریکا در استراتژی تعامل با ایران است و این تنها مربوط به مسائل هستهیی نیست. او حسننیت دارد، بسیار هم دیپلمات مودبی است و برخوردهای احترامآمیزی دارد.
امیدوارم که توافق پیش از بازنشستگی ایشان به سرانجام برسد اما بر این باورم که حتی اگر که تا اکتبر (مهرماه) این توافق انجام نشد و آقای برنز هم بازنشسته شد، این شانس باید وجود داشته باشد که به عنوان نماینده ویژه رییسجمهور و دولت امریکا مدیریت پرونده هستهیی را در امریکا و مذاکرات به دست بگیرد.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است