هفت واقعیتی که باید درباره گوآنتانامو بدانیم

زندان بدنام ارتش آمریکا در خلیج گوآنتانامو یک‌بار دیگر با تبادل پنج زندانی طالبان با یک سرباز آمریکایی اسیر در افغانستان، بر سر زبان‌ها افتاده است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خبرگزاری فرانسه در این رابطه می‌نویسد‌:‌ «این پنج عضو ارشد طالبان که با سرباز آمریکایی "بو برگدال" مبادله شدند، در میان گروهی از زندانیان این زندان در جنوب کوبا که آزادیشان تایید شده است، نبودند. از سوی دیگر قانونگذاران آمریکایی به این دلیل ناراحتند که اطلاعیه 30 روزه درباره آزادی این زندانیان به آن‌ها داده نشده بود و دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا شرایط جسمانی نامساعد برگدال را و اینکه آن‌ها باید سریعا وارد عمل می‌شدند، به عنوان دلیل اعلام کرده است.

در ادامه حقایقی درباره مرکز بازداشت خلیج گوآنتانامو ذکر می‌شود:

تاریخ

این بازداشتگاه در ژانویه سال 2002 در پایگاه ارتش آمریکا در جنوب شرقی جزیره کوبا که طبق قرارداد 1903 از هاوانا اجاره شده بود، تاسیس شد. این زندان پس از حملات 11 سپتامبر 2001 و به دستور دولت جورج بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا با هدف بازجویی از زندانیانی که "جنگجوی دشمن" بودند، راه اندازی گردید اما سریعا به نمادی از تنفر از برنامه "جنگ با ترور" بوش تبدیل شد که زندانیان آن لباس‌های نارنجی‌ به تن کرده و در قفس‌های باز دست‌بسته بودند. این قفس‌ها بعدا جمع آوری شد. از آن زمان، باراک اوباما بارها متعهد شده است که این زندان را تعطیل می‌کند اما این تلاش وی با مانع‌تراشی‌های کنگره رو به رو شده است چرا که آن‌ها اجازه نمی‌دهند که هیچ زندانی گوآنتانامو به خاک آمریکا منتقل شود.

زندانیان

طی این سال‌ها مجموعا 779 زندانی وارد گوآنتانامو شده‌اند و این زندان هم‌اکنون 149 زندانی دارد که از این میان حدود 78 تن از آنان حکم آزادیشان تایید شده است چرا که هیچ تهدیدی علیه آمریکا محسوب نمی‌شوند. 58 تن از این زندانیان یمنی، پنج تن تونسی، چهار تن افغان و چهار تن دیگر سوری هستند. گروه دوم 71 زندانی باقی‌مانده از جمله شامل 10 زندانی هستند که هم‌اکنون متهم شده و از سوی کمیسیون ویژه ارتش آمریکا محاکمه شده‌اند. 23 تن دیگر نیز روند قضایی پرونده‌اشان آغاز شده است و این در حالی است که 38 تن از آنان در شرایطی هستند که بشود پرونده‌اشان را بازبینی کرد.

محکومیت‌ها

از زمان تاسیس کمیسیون ویژه ارتش آمریکا در سال 2006، هشت تن از زندانیان گوآنتانامو دادگاهی و محکوم شده‌اند و شش تن از آنان به جرایم خود اعتراف کرده‌اند. مقام‌های فدرال آمریکا در احکام صادر شده برای دو تن از آنان تجدیدنظر کردند و درخواست تجدیدنظر در دو پرونده دیگر رد شده است. این چهار زندانی به کشورهای خودشان منتقل شده‌اند و تنها یکی از آن‌ها به نام احمد القیلانی که ملیت تونسی داشت و به دلیل همدستی در حملات 1998 علیه سفارت‌های آمریکا در آفریقا به حبس ابد محکوم شده بود، در دادگاه فدرال حاضر شد.

زندانیان به کجا رفته‌اند

مابقی زندانیان متعلق به 19 کشور دیگر هستند و یک تن از آنان بدون کشور است. در مجموع 87 یمنی، 12 افغان، 11 سعودی و تعدادی از مصر، پاکستان و روسیه هستند. مقام‌های آمریکایی تلاش دارند تا آن دسته از افرادی را که متهم نشده‌اند، به کشورهای سوم منتقل کند. بسیاری از آنان به کشورهای خودشان منتقل شده‌اند، اما برخی کشورها از جمله آلبانی، الجزایر، برمودا و پالائو در اقیانوس آرام میزبان برخی از زندانیان گوانتانامو هستند.

هزینه‌ها

به گفته مقام‌های آمریکایی، هزینه سالانه نگهداری یک زندانی در گوآنتانامو بین 7 / 2 تا 8 / 2 میلیون دلار است. این در حالی است که برای هر زندانی داخل خاک آمریکا سالانه 78 هزار دلار هزینه می‌شود.

بازگشت

آمریکا به دقت افراد آزاد شده را تحت نظارت دارد و برخی از آنان (حدود 30 درصد) به گروه‌های شبه‌نظامی پیوسته‌اند تا حملاتی را علیه اهداف غربی انجام دهند. به گفته یک مقام آمریکایی، بازگشت 16 تن از زندانیان سابق به میدان‌های نبرد تایید شده است و گمان می‌رود که حدود 12 درصد از زندانیان مظنون به چنین اقدامی دست زده باشند.

معروف‌ترین زندانی‌ها

در میان افرادی که هنوز زندانی هستند، می‌توان به "خالد شیخ محمد" مغز متفکر خودخوانده حملات 11 سپتامبر و چهار مظنون در حملات تروریستی سال 2001 در خاک آمریکا اشاره کرد. نفر بعدی یک زندانی سعودی است که "عبدالرحیم النشیری" نام دارد و به هماهنگ کردن حملات سال 2000 علیه ناوشکن‌ آمریکایی USS Cole در یمن متهم است. تمامی این افراد در صورتی که مجرم شناخته شوند، با حکم مرگ روبرو می‌شوند.»

انتهای پیام