1950، اشک و ماتم برزیلی‌ها در ماراکانای کبیر

برزیل در فینال جام جهانی 1950 در حضور 200 هزار نفر برابر اروگوئه شکست خورد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،‌ یک ضرب المثل فوتبالی است که می‌گوید اگر می خواهید اشک یک برزیلی را دربیاورید کافی است به او بگویید 16 جولای 1950. چرا که در این روز 200 هزار هوادار برزیلی در ورزشگاه ماراکانا شاهد شکست تیمشان برابر اروگوئه و از دست رفتن قهرمانی بودند. پس از جنگ جهانی دوم و به دلیل خرابی های زیادی در قاره اروپا، فیفا کشور برزیل را به عنوان میزبان جام جهانی انتخاب کرد. جام جهانی 1950 با حاشیه‌های زیادی همراه بود.

رویداد دلخراش سقوط هواپیمای تیم ملی فوتبال ایتالیا در ماه مه سال ۱۹۴۹ که هفده ملی‌پوش ایتالیا و مربی نام‌آور این تیم را به کام مرگ فرستاده بود، باعث شد ایتالیا با تیم دوم خود در این رقابت ها حاضر باشد. همچنین انگلیس که در جام‌های جهانی قبل در این رقابت ها حاضر نشد و آن را به رسمیت نشناخت، این بار تصمیم گرفت تا برای اولین بار در جام جهانی شرکت کند.

بازی‌ها به صورت لیگی برگزار ‌شد هر تیم با تیم‌های دیگر گروه خود بازی می‌کرد. برای هر برد ۲ امتیاز برای تساوی یک امتیاز و برای باخت صفر امتیاز به تیم‌ها داده می‌شد. از هر گروه یک تیم بالا می‌آمد.

در این دوره از بازی‌ها مرحله‌ی نیمه‌ پایانی وجود نداشت و چهار تیمی که از گروه‌های خود بالا می‌آمدند در بازی‌های دوره‌ای به دیدار یکدیگر می‌رفتند تا بر اساس امتیاز قهرمان را معرفی کنند.

در نهایت دو تیم اروگوئه و برزیل برای کسب قهرمانی به مصاف هم رفتند. تساوی در این دیدار نیز برزیل را به قهرمانی می‌رساند و به همین خاطر هواداران برزیل چنان از قهرمانی خود مطمئن بودند که پیش از برگزاری دیدار پایانی با اروگوئه، ترانه‌ی پیروزی ملی را سرودند. برزیل با آن که در آغاز نیمه دوم دروازه‌ی اروگوئه را گشود اما در ادامه 2 گل دریافت کرد تا در پایان این دیدار 200 هزار تماشاگر برزیلی در کمال ناباوری اشک بریزند.

* جام جهانی 1950 در یک نگاه

بهترین خط حمله: برزیل 22 گل

بهترین خط دفاع: اروگوئه ۵ گل

تعداد تماشاگران: 13 هزار نفر

بهترین بازیکن: خوان شیافینو اروگوئه

* فینال

اروگوئه 2 - برزیل یک

شیافیانو و گیگیا برای اروگوئه، فریاکا برای برزیل

انتهای پیام