آفتاب

وضعیت تیم ملی ایران در مجله WorldSoccer به قلم عادل فردوسی‌پور/ شاگردان کروش به دنبال شگفتی در برزیل

وضعیت تیم ملی ایران در مجله WorldSoccer به قلم عادل فردوسی‌پور/ شاگردان کروش به دنبال شگفتی در برزیل

مجله انگلیسی زبان وردساکر به بررسی وضعیت تیم ملی ایران در جام جهانی 2014 پرداخت.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ مجله معتبر وردساکر (WorldSoccer) در گزارشی که نگارش آن را عادل فردوسی پور بر عهده داشته، وضعیت تیم ملی ایران در جام جهانی 2014 را بررسی کرده است که بخشی از آن را در زیر می خوانید:

سرمربی

کارلوس کروش

سن: 61، سرمربی تیم ملی ایران از آوریل 2011

 چطور سرمربی ایران شد؟

پس از ناکامی ایران در رسیدن به جام جهانی 2010 و عملکرد نه چندان خوب پرتغال در همان رقابت ها، ایران به دنبال سرمربی بزرگی بود و به همین خاطر کارلوس کروش را با قراردادی دو سال و نیمه جانشین افشین قطبی کرد.

 افتخارات گذشته:

کارلوس کروش موفق شد تیم زیر 20 سال پرتغال را دو بار قهرمانی جهان کند. او همچنین آفریقای جنوبی را به جام جهانی 2002 رساند. کروش همراه با اسپورتینگ لیسبون جام حذفی پرتغال را فتح کرد و در منچستر یونایتد در کنار سرآلکس فرگوسن سه قهرمانی در لیگ برتر، یک جام حذفی و یک جام اتحادیه و یک لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد.

ناکامی‌های گذشته:

اولین حضور او روی نیمکت پرتغال با ناکامی در رسیدن به یورو 92 و جام جهانی 94 همراه بود. همچنین بزرگ ‌ترین شکست دوران مربیگری کروش در رئال مادرید رقم خورد، جایی که او نتوانست از فوق ستاره‌های تیمش به خوبی استفاده کند.

افتخارات به عنوان بازیکن:

محدود. او چند سالی را برای تیمی در موزامبیک (محل تولدش) به میدان رفت.

تجربه جام جهانی:

کارلوس کروش در جام جهانی 2010، سرمربی تیم ملی پرتغال بود که در نهایت در مرحله یک هشتم نهایی با شکست برابر اسپانیا از دور رقابت ها کنار رفت.

رابطه با رسانه‌ها:

کروش شخصیت کاریزماتیکی نیست.

رابطه با مردم:

رابطه‌ای که او با مردم و افراد کنار تیم دارد کاملا حرفه‌ای است، اما واکنش او به صحبت های سرمربی کره جنوبی در پایان دیدار حساس مقدماتی جام جهانی 2014 جایگاه او در قلب مردم ایران را نهادینه کرد.

سبک مربیگری:

مثل یک شطرنج باز باهوش که برنامه‌های بازی خودش را انتخاب می‌کند. او با سیستم‌ محافظ کارانه 1-3-2-4 در برزیل بازی خواهد کرد. برنامه کاری او روی نظم بازی ایران نقش بسته است.

 

دروازه‌بانان

رحمان احمدی:

سپاهان، سن: 33

آنطور که باید به این سنگربان بها داده نشد، کسی که در بازی برابر کره جنوبی دو سِیو پیاپی ارزشمند داشت تا ایران را از صعود به برزیل مطمئن کند. شاید تجربه اروپایی داوری را نداشته باشد اما چابکی و شجاعت خود آن را جبران می کند.

دانیال داوری:

آینتراخت برانشوایگ آلمان، سن: 26

متولد و بزرگ شده آلمان توسط پدری ایرانی و مادری لهستانی. او اولین بازی ملی خود را ماه نوامبر انجام داد. برقراری ارتباط با هم تیمی هایش یک مشکل به شمار می رود چرا که او به سختی فارسی حرف می زند. این ناهماهنگی ممکن است جایگاه دانیل را از او بگیرد.

حامد لک:

تراکتورسازی، سن: 23

ورزشکار و شجاع اما در این مقطع از زمان به تجربه بیشتری نیاز دارد. گفته می شود اگر تمرکز بیشتری روی تمرینات داشته باشد و فعالیت های اضافی خارج از زمین را به حداقل برساند آینده روشنی در انتظار اوست.

مدافعان

پژمان منتظری:

ام صلال قطر، سن: 30

مدافع مرکزی که از توانایی بازی خوانی خوبی برخوردار است. فرم اخیر او باعث شده که جای هادی عقیلی را ترکیب بگیرد، کسی که از سوی کروش از تیم کنار گذاشته شد. او همچنین می تواند در پست دفاع راست بازی کند.

مهرداد پولادی:

پرسپولیس، سن: 27

دفاع چپی که نزدیک به یکسال به خاطر مصدومیت دور از میادین بود. از لحاظ دفاعی قدرتمند است اما به اندازه کافی برای نفوذ خلاق نیست. او در سال 2012 به خاطر مشت زدن به شیشه رختکن بعد از تعویض در بازی لیگ تحت عمل جراحی قرار گرفت.

امیرحسین صادقی:

استقلال، سن: 32

دفاع چپ پایی که در سه بازی حساس مرحله مقدماتی به میدان رفت و نقش مهمی در تسلط خط دفاعی ایران داشت. به نظر می رسد اگر حیدری به مرز آمادگی نرسد، انتخاب اول باشد.

هاشم بیک‌زاده:

استقلال، سن: 30

یک حضور غافلگیرکننده در سه بازی پایانی مرحله مقدماتی، کسی که نمایشی عالی را از خود به اجرا گذاشت. او در مرکز شوخی رسانه ها قرار داشت که چطور قرار است در جام جهانی از پس لیونل مسی برآید. دو پا است و توانایی بازی در هر دو جناح زمین را دارد.

مهرداد بیت آشور:

ونکوور وایت کپس آمریکا، سن: 27

مدافع راست، کسی که در سن خوزه کالیفرنیا به دنیا آمده است. جایی که به «استیون» معروف است. او دو مرتبه به تیم ملی آمریکا دعوت شد اما بعد از اینکه در بازی کردن برای این تیم ناکام ماند، تابعیت خود را به کشور پدر و مادرش تغییر داد. اولین بازی ملی خود را در اوکتبر انجام داد.

احسان حاج صفی:

سپاهان، سن: 24

یک چپ پای با تجربه که از بالانس خوبی برخوردار است. با سرعتی فریبنده و توانایی عبور از مدافعان. رهبر پیشین سمت چپ ایران. او در ضربات ایستگاهی و اوت دستی بازیکن خطرناکی است.

خسرو حیدری:

استقلال، سن: 30

مدافع راستی که زیاد نفوذ می کند. او در صورت نیاز می توان در خط میانی هم بازی کند. در این فصل گرفتار مصدومیت همسترینگ شد که جایگاهش در ترکیب اصلی را به خطر انداخت. تجربه زیادی دارد و برای شش باشگاه در ایران به میدان رفته است.

هافبک‌ها

جواد نکونام:

الکویت کویت، سن: 33

کاپیتانی الهام بخش که با وجود فرم باشگاهی نه چندان جالب اخیر خود، شم گلزنی در مواقع حساس را دارد. تجربه اروپایی بازیکن سابق اوساسونا برای تیمی که در عرصه های بزرگ نبوده، بسیار حیاتی است.

آندرانیک تیموریان:

استقلال، سن: 31

خشن، دونده ای قوی که مصمم و خستگی ناپذیر است. او تجربه بازی در بولتون انگلیس را دارد و از جامه ارامنه ایران است که استعداد فوتبالی خوبی دارند.

اشکان دژاگه:

فولام انگلیس، سن: 27

بهترین بازیکن ایران در سالهای اخیر، استعداد و استقامت بازیکن سابق تیم ملی جوانان آلمان شانس بزرگی برای تیمش به شمار می رود. در تهران به دنیا آمد اما در دوران کودکی به اروپا منتقل شد.

قاسم حدادی فر:

ذوب آهن، سن: 30

یک چپ پای ماهر که پشتیبان خوبی برای هافبک های مرکزی است. او در باشگاه کنار برادرش علیرضا بازی می کند. اولین بازی ملی خود را در سال 2010 برابر ارمنستان انجام داد.

رضا حقیقی:

پرسپولیس، سن: 25

هافبک مرکزی که در طول فصل با پیام صادقیان هم تیمش اش در پرسپولیس به شکل بحث برانگیزی به مشکل خورد. او مدعی است که پیشنهاد باشگاه دیناموکیف را به خاطر بازی در ایران رد کرده است.

علیرضا جهانبخش:

نایمخن هلند، سن: 20

هافبک آینده دار که تجربه ارزشمند بازی در لیگ هلند را به دست آورد. با تکنیکی خوب و غزیره گلزنی تاثیرگزار. خداحافظی مجتبی جباری شانس او را برای حضور در ترکیب اصلی افزایش داد.

مهاجمان

کریم انصاری فرد:

تراکتورسازی، سن: 24

مهاجمی بااستعداد با رکورد گلزنی خیره کننده درسطح باشگاهی. اگرچه او هنوز این فرم را در عرصه بین المللی تکرار نکرده است. اولین بازی ملی خود را در 19 سالگی انجام داد و گل پیروزی بخش را در دیداری دوستانه برابر ایسلند به ثمر رساند.

سردار آزمون:

رویین کازان روسیه، سن: 19

هیچ وقت در لیگ ایران به میدان نرفت اما فصلی موفق را در لیگ روسیه پشت سر گذاشت. او چشم استعدادیاب باشگاه هایی چون آرسنال را به خود خیره کرده است.

رضا قوچان نژاد:

چارلتون انگلیس، سن: 26

در دوران کودکی به هلند مهاجرت کرد و پیش از انتقال به سرزمین مادری اش، برای تیم جوانان این کشور هم بازی کرد. یک مهاجم فرصت طلب در رده ملی. با وجود اینکه مدتی است از وضعیت باشگاهی خود رضایت ندارد و در حال حاضر در یک باشگاه معمولی در انگلستان توپ می زند.

مسعود شجاعی:

لاس پالماس اسپانیا، سن: 30

فرم متناقض او در رده ملی انتقاد فوتبالدوستان داخلی را برانگیخته است، اما او با وجود مصدومیتی که بیش از یک سال با آن دست و پنجه نرم می کرد، خوشبختی فوتبال را در جزایر قناری پیدا کرده است.


ترجمه: سروش امینی توماجی


252 43

 

 

کد N292898

وبگردی