آقای دستیار! میشه دیگه حرف نزنید!؟

سایت انتخاب با اشاره به سخنان چندی پیش علی یونسی در یک کنیسه یهودیان در شیراز نوشت: این سخنان قطعا مورد تأیید رئیس‌جمهور محترم نخواهد بود و بی‌اندازه عجیب و نامفهوم است. عامل بحران این یکی دو روز اخیر، جناب آقای یونسی هستند. ایشان در مورد شیر و خورشید گفته‌اند «عده‌ای خیال می‌کردند نماد شیر و خورشید در میان پرچم ایران یک نماد سلطنتی است اما اینگونه نیست. شیر نماد حضرت علی(ع) و خورشید نماد حضرت محمد(ص) است و تنها تاجش مربوط به شاه بود. اگر به من باشد، هلال‌احمر را تغییر می‌دهم و شیر و خورشید را جایگزین آن می‌کنم؛ البته برای هلال‌احمر هم احترام قائلم.» آقای یونسی در بخش دیگری از سخنان مشعشع خود که احتمالا حکایت از مطالعه یک کتاب جدید یا شنیدن یک سخن متفاوت از اطرافیان ایشان است، چنین افاضه فرموده‌اند که «فرهنگ ایران عرفان‌طلب است و بیشتر روح دین و مذهب را طلب می‌کند تا ظواهر مناسک را اما می‌بینیم که گاه سینه‌زنی را تا پاسی از شب انجام می‌دهد اما زمان اندکی برای نماز اختصاص می‌دهد... البته من در این مقام نیستم که مناسک را رد کنم؛ من روحانی هستم و مناسک‌گرا، اما روح ایرانیان اینگونه است».

انتخاب در واکنش به این سخنان می‌نویسد:  فارغ از انگیزه‌های جناب یونسی و مراد ایشان از «فرهنگ ایران»؛ سوال اساسی اینجاست که این ادعاهای عجیب و بی‌پروا، کجای دغدغه‌ مردم ایران و کجای دل‌مشغولی‌های نخبگان و اندیشمندان است؟... طرح‌کنندگان چنین اظهارات شاذی، نباید بیش از این با وضعیت اجتماعی و فرهنگی - اقتصادی اصلی بیگانه باشند و به جای طرح معضلات معیشتی و رفع محرومیت از مناطقی که مشکلاتی نظیر آب آشامیدنی و بیکاری را پیش روی خود دارند، به دعوای بی‌فرجام سیاسی بپردازند.

این سایت حامی دولت ادامه می‌دهد: حقیقت ماجرا آن است که در آن دولت اصلاحات، برخی عناصر تندرو و فرصت‌طلب جریان اصلاحات، با طرح مباحث و مسائل غیرضرور و گاه کیلومتر‌ها خارج از خطوط قرمز، زمینه را برای ایجاد بحران مهیا ساخته و خود - عامدانه یا از سر جهل- سوژه به دست جریان مقابل می‌دادند.
انتخاب آنگاه پرسید: حال جناب آقای یونسی! حضرتعالی که اتفاقا وزیر اطلاعات بخشی از ایام اصلاحات بودید و از ریز اتفاقات آن روزها اطلاع کافی دارید، چگونه به خود اجازه می‌دهید تئوری منکوب و شکست خورده آن ایام را به نام دولت اعتدال پیاده کنید؟! سرانجام آن همه تندروی‌ها، اقدامات خشن، ترویج مواضع رادیکال، تندخویی و گاه هتک انقلاب چه شد؟