کیانیان با ستاره‌هاى سینما؛ اثباتى با شهرفرنگ به چیدمان «چى تو سرت مى‌گذره» آمدند

نمایشگاه ویدئو چیدمان «چى توسرت مى‌گذره» در حالى در گالرى آریانا آغاز به کار کرد که جمعیت دیدارکننده از این رویداد، خیابان فرشته و خیابان‌هاى اطراف را با ترافیک روبرو کرده بود.

به گزارش ایلنا؛ حضور آثار رضا کیانیان و نیز البته امیر اثباتى طراح صحنه صاحب سبک سینما، سمیرا علیخانزاده، گلزار حسن‌زاده، آبتین مظفرى، حسام نورانى و حامد صفایى اقشار مختلف مردم و هنرمندانی چون بهمن فرمان آرا، محمود دولت آبادى، رخشان بنى اعتماد، فاطمه معتمدآریا، فرهاد توحیدى، حبیب رضایى، پگاه آهنگرانى، یاسمین ملک نصر، صابر ابر... را به گالرى آریانا کشاند تا از نزدیک ببینند واقعا در سر این هنرمندان چه مى‌گذرد.

این نمایشگاه با کیوریتورى گلزار حسن‌زاده و طراحى محیط امیر اثباتى شکل گرفته است، از گالرى شیک و بزرگ آریانا فضایى متفاوت ساخته که در کنار خود آثار، همین محیط نیز جذاب است.

بدو ورود مخاطب به آریانا، اثر حسام الدین نورانى با ترکیب چیدمان - ویدئو - نئون با عنوان «اینجا کسى پنهان است» خودنمایى مى‌کند؛ اثرى که از خواب دیدن‌هاى محو و موهوم شبانه مى‌گوید؛ ارائه این عادت انسانى در قالب تصاویر روى یک تختخواب دو نفره در اندازه واقعى که رشته‌های نئون آن را دربرگرفته‌اند همه دیدارکنندگان را دقایقى مجاب به ایستادن مى‌کند.

برخی براى تماشاى ویدئو چیدمان رضا کیانیان و آشنایى با اینکه «چى تو سر او مى‌گذره» به این نمایشگاه مى‌آیند؛ اثرى که نوعى گرامیداشت سینما و تجلیل از ستاره‌هاى در گذشته و معاصر سینماست؛ «منم اسپارتاکوس» نام ویدئوى اوست که جلوى درب ورودى سالنش، ماکتى از مرحوم محمدعلى فردین چیدمان شده که تقریبا همه دیدارکنندگان از کیانیان تقاضا مى‌کنند عکسى جمعى با حضور فردین بگیرند؛ ویدئو یک سکانس معروف از فیلم «گنج قارون» را نشان مى‌دهد که به ابتکار کیانیان، چهره بسیارى از اهالى برجسته سینما روى صورت فردین مونتاژ مى‌شود؛ اثرى که در عین سادگى از این مهم یاد مى‌کند که آیا «شادى سینماى ایران را فراموش کرده یا سینماى ایران شادى را؟!» مرور خاطره‌سازان سینما شاید قریب به یکصد چهره کارگردان و بازیگر که در میانشان حتى کلاه قرمزى، پسر خاله، فامیل دور و منتقدین نیز جا نیفتاده‌اند تم اصلى «منم اسپارتاکوس» است؛ در این اثر نمى‌توان نقش بسیار تاثیرگذار موسیقى خوب آن را نادیده انگاشت که با خلاقیت «على کیانیان» پدید آمده است.

شاید یکى از جذاب‌ترین ویدئو چیدمان‌هاى این نمایشگاه اثر سمیرا علیخانزاده است که مخاطبان باید یک به یک از آن دیدن کنند؛ علیخانزاده با متریال همیشگى‌اش آیینه این اثر را آفریده است، مخاطب وقت از دالان آینه‌اى مى‌گذرد و روى صندلى مى‌نشیند، پشت سر خود را در آینه پیش رویش مى‌بیند؛ تجربه شخصى تا حدودى شوک‌آور و نو که مخاطب به خودش پشت مى‌کند و آینه‌اى با خصلت متفاوت کشف مى‌کند.

اثر امیر اثباتی نیز جالب توجه است یک شهرفرنگ نوستالژیک بسیار بزرگ که فضاى گالرى را به دو بخش تقسیم مى‌کند و غیر از ابعاد معاصر شده است، «لایک» نشانه معروف دنیاى مجازى نام دارد اما به جهت کارکرد، تجربه تاریخى را بازآفرینى مى‌نماید.

در این نمایشگاه حامد صفایی همه را به سالن سینما دعوت مى‌کند که ویدئوآرت تصاویر گرافیکی «موهات رو کوتاه کردى» ببینند؛ آبتین مظفرى اما در اثر «خانه‌اى که در تاریکى ساخته‌ایم» تلویزیونى ارائه مى‌دهد که تا مخاطب آن را مى‌بیند خاموش مى‌شود؛ و گلزار حسن‌زاده با ویدئوچیدمان مفصلى که سه بخش پیاپى دارد روایت‌هاى سرش را بازگویى مى‌کند: ویدئوى زن سیه پوش، تصاویر تیغ و حمام ًو دالانى سیاه به مثابه تابوت نماى کلى این اثر است.

ویدئو چیدمان «چى تو سرت مى‌گذره؟» تا یازدهم اردیبهشت در گالرى آریانا در خیابان فرشته پلاک ٩ دایر است.