کرزای به دنبال حفظ سلطه خود در دولت آینده

"کسانی که انتظار داشتند رئیس‌جمهوری افغانستان پس از پایان دوره‌اش از صحنه خارج شود احتمالا در ماه‌های پیش رو ناامید خواهند شد زیرا او تمام زمینه‌های انتخابات ریاست جمهوری را به نفع خود شکل داده است."

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به بررسی تلاش حامد کرزای برای حفظ نفوذ خود در افغانستان پرداخته و می‌نویسد: "یکی از شواهد این امر، محدود کردن عرصه انتخابات توسط حامد کرزای، رئیس‌جمهوری افغانستان، منصرف کردن کاندیداها از ورود به رقابت انتخاباتی و همچنین اجبار برادرش قیوم کرزای به انصراف بود."

این نشریه در ادامه می‌نویسد: "کرزای مقاماتی را که مشاجرات انتخاباتی را کنترل و ریاست خواهند کرد، خود دست چین کرد. سپس با هزاران دلار از بودجه دولتش به دو کاندیدا از سه کاندیدای اصلی پیروزی در انتخابات کمک کرد تا مطمئن شود که حداقل یکی از کاندیداهای تحت نفوذش به دور دوم انتخابات راه خواهد یافت."

نیویورک تایمز به نقل از یک مقام ارشد طالبان نوشت در این صورت، برگزاری دور دوم انتخابات حداقل تا ماه ژوئن به طول خواهد انجامید و کرزای نیز تا آن زمان رئیس‌جمهور باقی خواهد ماند. کسانی که کرزای را از نزدیک می‌شناسند از جمله برخی از منتقدانش این مانورهای او را قبضه واضح قدرت می‌دانند. ‌آنها معتقدند که کرزای تصور می‌کند مرد غیرقابل جایگزین افغانستان است که به تنهایی باید این کشور را در سال‌های سخت پیش رو رهبری کند. سال‌های انتقال افغانستان از انتخابات این کشور آغاز می‌شود و هدف نهایی کرزای این است که نفوذ خود را در دولت جدید افغانستان نیز حفظ کند.

این گزارش می‌افزاید: « داود مرادیان، مشاور سابق سیاست خارجی کرزای که اکنون استاد دانشگاه ‌آمریکایی افغانستان است در این خصوص گفت: او از یک طرف می‌خواهد میراث یک سیاستمدار صادق که برای اولین باردر سیاست افغانستان قدرت را به صورت مسالمت‌آمیز منتقل می‌کند از خود به جای بگذارد و از سوی دیگر نیز می‌خواهد در صحنه باقی مانده و پشت پرده اقدامات رئیس‌جمهوری جدید باشد.

این موضوع خبری بد برای دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا خواهد بود زیرا آنها از امضای قرارداد همکاری امنیتی با او قطع امید کرده‌اند. هر چند کاندیداهای اصلی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان متعهد شده‌اند که در صورت پیروزی، این قرارداد را امضا خواهند کرد تا نیروهای آمریکایی پس از 2014 نیز در این کشور باقی بمانند اما روابط کرزای با واشنگتن همچنان تیره است و او ترسی از بیان آن نیز ندارد.

مشخص‌ترین آن نیز موضع کرزای در قبال الحاق کریمه به روسیه بود که بر خلاف نظر ‌آمریکا، از این اقدام ستایش کرد. این موضع پس از آن اتخاذ شد که آمریکا اعلام کرد احتمالا بخشی از تسلیحات نظامی‌اش در افغانستان را به صورت رایگان به پاکستان واگذار خواهد کرد.

مقامات ارشد افغانستان می‌گویند که کرزای اسنادی از دورویی آمریکا به دست آورده و معتقد است که سالها او را تضعیف کرده‌اند. وقتی که در سال 2009 آمریکا تلاش کرد تا او در انتخابات پیروز نشود، او احساس کرد که مورد خیانت واقع شده و اخیرا نیز به این نتیجه رسیده که آمریکا با پاکستان و طالبان همدست است.

هر چند بسیاری از مقامات آمریکایی کرزای را "نمک‌نشناسی غیرقابل اعتماد" می‌دانند و امیدوارند که نفوذش در سیاست افغانستان پایان یابد اما همچنان در یک موضوع روی او حساب می‌کنند: برخی امیدوارند که او به کنترل شرایط آشفته پس از انتخابات کمک کند زیرا برخی کاندیداها از هم‌اکنون یکدیگر را به طراحی برای تقلب متهم کرده و متعهد شده‌اند که در صورت شکست، نتیجه را نخواهند پذیرفت.

اما کرزای روز پنجشنبه در یک سخنرانی تلویزیونی از افغان‌ها خواست تا بدون توجه به نتیجه انتخابات با یکدیگر همکاری کنند. وی گفت: مطرح شدن دیدگاه‌های مختلف و مخالف یکدیگر، از قواعد دموکراسی است اما من مطمئن هستم که کاندیداها با در نظر گرفتن منافع ملی به رای مردم احترام خواهند گذاشت و نتایج را خواهند پذیرفت.

مشاوران او نیز می‌گویند که کرزای خود به این فلسفه پایبند است و به جناح‌های رقیب در دولتش اجازه داده است تا از هر کسی می‌خواهند حمایت کنند. برای مثال معاون جدید کرزای از عبدالله عبدالله که کرزای بیش از همه با انتخاب او مخالف است، حمایت می‌کند.

بسیاری از مقامات غربی اذعان دارند که کرزای اجازه داده است تا یک رقابت صحیح انتخاباتی برگزار شود اما نکته اینست که او زمینه اولیه را به دلخواه خود شکل داد و همه توانایی خود را بر این کار گذاشت.

به گفته مقامات ارشد افغان، وقتی پای فاروق وردک، وزیر آموزش افغانستان که انتظار می‌رفت از کاندیداهای اصلی پیروزی در انتخابات باشد در یک سفر شکست، کرزای در حضور همه اعضای کابینه‌اش به او گفت: وقتی برای رئیس‌جمهور شدن عجله کنی چنین اتفاقی رخ می‌دهد!

حتی کسانی که حمایت روشن کرزای را از خود داشتند نیز متوجه شدند که باید حساب شده رفتار کنند. برای مثال وقتی که زلمای رسول، وزیر امور خارجه که یکی دیگر از کاندیداهاست سعی کرد از کرزای فاصله بگیرد، کرزای همراهان احتمالی‌اش را از او دور کرد. کرزای برجسته‌ترین حامی او، رشید دستوم را که می‌توانست صدها هزار رای برای او بیاورد را به پیوستن به اشرف غنی، دیگر کاندیدا و تکنوکراتی که در آمریکا تحصیل کرده است ترغیب کرد.

به گفته یک مقام ارشد افغان کرزای خطاب به دستوم گفت: "چرا آن مرد پیر (رسول) را همراهی می‌کنی؟ غنی می‌تواند مشکل حقوق بشری تو را حل کند." دستوم به مشارکت در قتل‌عام متهم شده است.

به گفته مقامات ارشد افغان، کرزای سپس 40 هزار دلار به غنی پرداخت کرد تا ستاد انتخاباتی‌اش را تقویت کند. وی سپس با رسول به تفاهم رسیده و برای او نیز همین کار را انجام داد. اکنون هر دوی این کاندیداها، از شانس‌های اصلی پیروزی در انتخابات محسوب می‌شوند. این در حالی است که کرزای از ترس اینکه انتخاب برادرش باعث لکه‌دار شدن میراثش شود، چنین کمکی به او نکرد. سپس به مانورهای همیشگی خود روی آورده و با برگزاری نشستی با حضور ریش سفیدها پشتون باعث شد که او انصراف داده و به کمپ انتخاباتی رسول بپیوندد.

مقامات نزدیک به حامد کرزای می‌گویند که او در ماه‌های اخیر احساس راحتی بیشتری می‌کند. به گفته آنها خروج برادرش از صحنه انتخابات و کاهش روابطش با آمریکایی‌ها دلیل این موضوع است. از وقتی که از امضای قرارداد امنیتی با آمریکا خودداری کرد، سفر مقامات آمریکایی به افغانستان کاهش چشم‌گیری یافت که باعث راحتی کرزای شده است.

عمر داودزای، وزیر کشور افغانستان نیز در این خصوص گفت: او تصمیماتی گرفته است، وقتی اطمینان نداشته باشید، احساس آرامش نمی‌کنید.

مقامات می‌گویند که او اکنون زمان بیشتری را با فرزندان خود می‌گذارند و در تمام طول روز بر روند ساخت محل جدید اقامتش که در کنار کاخ ریاست جمهوری است نظارت می‌کند.

اما به گفته مقامات او همچنان بر آینده متمرکز است و به دنبال این است که نقش مورد تمایلش را در دولت آینده به دست آورد: بر عهده داشتن ریاست دیدارها با ریش سفیدها، روستایی‌ها و دیگر افراد با نفوذ برای حفظ وحدت افغانستان. وی همچنین می‌تواند به ترغیب طالبان برای برگزاری مذاکرات صلح ادامه دهد.

یک مشاور سابق او تصریح کرد: ما شاهد همان کرزایی خواهیم بود که تاکنون دیده‌ایم تنها دولتش پایان می‌یابد و اگر دولت آینده هم مانند دولت او باشد کسی نباید تعجب کند.»

انتهای پیام