نگاهی به شاخص های توسعه پایدار در ترکیه

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، موسسه آمار دولتی ترکیه شاخص های توسعه این کشور را اعلام کرد که به موجب این آمار میزان هزینه های پژوهش و توسعه بر تولید ناخالص داخلی ترکیه که در سال 2011 میلادی 86/ 0 درصد بود، در سال 2012 میلادی به 92/0 درصد رسید.

نسبت اشتغال زایی که با تقسیم تعداد شاغلین بین سنین 20 تا 64 سال بر جمعیت کشور در همین گروه سنی بدست می آید و در سال 2011 برابر 8/52 درصد بود و در سال 2012 به 4/53 درصد رسید. در همین دوره زمانی نسبت اشتغال در بین بانوان 8/31 درصد و در مردان 3/75 درصد اعلام شده است .

نسبت اشتغال در بین سالمندان که با تقسیم تعداد شاغلین در بین سنین 64-55 بر کل جمعیت کشور در همین گروه سنی به دست می آید، در سال 2011 میلادی 9/31 درصد بود که در سال 2012 به 5/31 درصد افت کرد. نسبت شاغلین در بانوان در همین گروه سنی 2/18 درصد و در مردان 2/45 درصد شد.

بر اساس این گزارش ، مصرف انرژی که یکی از شاخص های مهم توسعه پایدار کشورها است، در سال 2012 میلادی در ترکیه 86 میلیون و 952 هزار تن معادل نفت خام محاسبه شده که این رقم در سال گذشته به 89 میلیون و هشت هزار تن معادل نفت خام رسید. در سال گذشته مصرف انرژی در بخش صنعت ترکیه به 30 میلیون و 382 هزار تن معادل نفت خام بود که برابر 1/34 درصد کل مصرف نهایی انرژی ترکیه را تشکیل می داد. این نسبت در بخش تامین انرژی 3/23 درصد، در بخش مسکن و خدمات 4/35 درصد و در بخش کشاورزی برابر 2/2 درصد اعلام شد.

شاخص مهم دیگر، نسبت وابستگی ترکیه به تامین انرژی از خارج است که مهمترین دغدغه اقتصاد دولت این کشور است و عامل تعمیق کسری در تراز پرداختها به عنوان مهمترین عامل شکنندگی در اقتصاد ترکیه است.

در سال 2011 میلادی نسبت وابستگی ترکیه به تامین انرژی از خارج برابر 6/71 درصد بود که در سال 2012 میلادی به 3/74 درصد رسید.

نسبت تامین انرژی ترکیه از منابع تجدید پذیر مانند آب، باد و خورشید در سال 2012 میلادی برابر 10 درصد محاسبه شده است. میزان تولید برق ترکیه در سال 2012 میلادی از انرژی های تجدید پذیر برابر 27 درصد بود.

سیاست راهبردی ترکیه ایجاد تنوع در منابع تامین انرژی و کاهش جدی وابستگی به تامین آن از خارج است. در این راستا ترکیه دو قرارداد مهم با روسیه، ژاپن و فرانسه برای احداث دو نیروگاه هسته ای در شمال و جنوب این کشور منعقد کرده است. ترکیه می خواهد در میان مدت 20 درصد انرژی خود را از انرژی هسته ای تامین کند.

میزان مصرف انرژی در حمل و نقل ترکیه در سال 2012 میلادی برابر 20 میلیون و 471 هزار تن معادل نفت خام شد. در همین سال میزان مصرف انرژی در حمل و نقل جاده ای 18 میلیون و 525 هزار تن معادل نفت خام بود. این رقم در حمل و نقل ریلی 160 هزار تن ، حمل و نقل هوایی داخلی یک میلیون و 258 هزار تن و در حمل و نقل دریایی داخلی نیز 528 هزار تن معادل نفت خام شد.

بررسی های موسسه آمار دولتی ترکیه در شاخص فقر نشان می دهد که نسبت این بخش از جمعیت ترکیه که با مشکلات جدی مالی روبرو هستند از 4/60 درصد در سال 2011 میلادی به 2/59 درصد در سال 2012 درصد رسیده است.

موسسه آمار دولتی ترکیه در بررسی وضعیت مشکلات مالی قشر عظیمی از جامعه ترکیه در سالهای 2011 و 2012 مشخص کرده که این قشر در تامین حداقل چهار کالا از 9 کالای اصلی تعیین شده برای گذران زندگی در حد متوسط ناتوان هستند.

محاسبات نشان می دهد که نسبت مردمی که با خطر فقر روبرو هستند در سال 2011 میلادی برابر 9/22 درصد بود که در سال 2012 به 7/22 درصد افت کرده است.

شاخص دیگر، سطح آموزش است. نسبت اشخاصی که تحصیلات خود را در ترکیه نیمه تمام گذاشته اند در سال 2012 میلادی برابر 9/39 درصد بود که این رقم در سال گذشته به 6/37 درصد افت کرده است. 40 درصد این افراد را بانوان و 35 درصد را مردان تشکیل می دهند.

امید به زندگی در ترکیه در سال 2012 میلادی برابر 8/76 بود که این رقم در سال 2013 به 9/76 سال رسید.

سهم کمکهای رسمی توسعه در تولید ناخالص داخلی ترکیه در سال 2011 برابر 17/0 درصد بود که در سال 2012 به 32/0 درصد رسید. در سال 2011 میلادی سرانه سهم کمکهای توسعه 2/17 دلار بود که در سال 2012 به 7/33 دلار رسیده است.

در راستای گذر به دولت الکترونیک در ترکیه نسبت استفاده افراد از این دولت در سال گذشته به 3/41 درصد رسید. نسبت استفاده شخصی از اینترنت در ترکیه نیز در سال 2012 میلادی برابر 1/45 درصد بود که این نسبت در سال گذشته به 3/41 درصد افت کرده است .

موسسه آمار دولتی ترکیه در راستای هماهنگ سازی فعالیت های خود با موسسه آمار اتحادیه اروپا (Eurostat) انتشار آمار مربوط به شاخص های توسعه پایدار در این کشور را از سال 2007 میلادی شروع کرده است. شاخص های ˈیوروستاتˈ شامل بررسی وضعیت توسعه اقتصادی – اجتماعی پایدار می باشد که در مجموع 132 شاخص در زمینه های مختلف اعم از مصرف، تولید، تغییرات در ساختار جمعیت، سلامت، تغییرات اقلیمی، انرژی، ارتباطات، منابع طبیعی، مشارکت های بین المللی، مدیریت مشارکتی و دمکراتیک است .

خاورم/2011**230**1651