تفاوت زمین

تاسیسات بندری، زمین های کشاورزی وسیع، این اولین تصویر از فراز بلغارستان است. و زمین های کشاورزی وسیع و منظم سهم اتریش.
هر چه به سمت غرب می روی انسان ها زمینی می شوند. نه اینکه آسمانی نباشند، نه! زمین برایشان اهمیت بیشتری پیدا می کند. تملک، مالکیت، آزادی، حق رای همه اینها فاکتورهای به هم پیوسته ای هستند که در دوران جدید هویت و زندگی انسان ها را تعریف کرده است و زمین نقش تعیین کننده ای در تعریف آنها داشته است.
تو برای زمین تلاش می کنی، زمین و طبیعت را پاسبانی می کنی تا به تو محصول بیشتری دهد؛ اینها حداقل هایی است که به رابطه انسان و زمین در مغرب زمین شکل داده است. همین است که زمین و زمان در اینجا ثروت است. تروتی که مال کسی نیست، مال همه است. نفت نیست که آماس کند و تورمش حیات همه اندام ها را بگیرد. ثروتی است که بازتولید می شود. همین است که کشورهایی با حداقل منابع طبیعی و زیست جانوری به مقصری برای توریست های سرگردان دنیا بدل می شود تا جیب هایشان را بتکانند. وقتی رابطه ای میان انسان و طبیعت تعریف شود، وقتی آدم ها خودشان را در قبال درخت و زمین و حیوان مسئول بدانند چرخه تعامل انسان و طبیعت کامل می شود و این همان برکتی است که خداوند در طبیعت به ودیعه نهاده است تا انسان آن را کشف کند. این طبیعت برای ما شرقی ها وحشی است و رنگ سیاه و بوی گندش مستمان می کند و لایعقل عمر می گذرانیم و در جای دیگر مواهب حداقلی طبیعی اسبی راهوار می شود که سوار فاتحی را شوالیه ای غالب می کند.
همه اینها را گفتم تا این را بگویم که زمین برای ساختن است نه مکانی که روی آن ساخته شود. وقتی در رحم زمین بذری کاشته نشود طبیهت در حق ما مادری نمی کند بلکه ما را می بلعد. وقتی روستا در فرهنگ ما یعنی دهاتی، عقب افتاده و بی خاصیت نه رشدی شکل می گیرد و نه حرکتی. وقتی برای ساختن از شهرها شروع می کنیم و برای ساختن روستاها هم از الگوهای شهری بهره می بریم یعنی کندن رحم زمین. یعنی ناباروری، یعنی ویلا سازی به جای مرتع داری، جنگل داری، حیات وحش بانی!
یعنی مرگ مادر طبیعت. در اینجا روستا مرکز است و شهر به دنبال او، نه اینکه روستا زنگ تفریح شهرها و بی خاصیت باشد.