سفر اشتون، به ایران نشان داد نباید انتظار تفاوت چشمگیری بین اروپا و آمریکا داشته باشد

به گزارش خبرگزاری مهر، ریکاردو آلکارو تحلیلگر اندیشکده بروکینگز در مطلبی به بررسی سفر اخیر کاترین اشتون مسئول سیاست خارجه اروپا به جمهوری اسلامی پرداخته است.

وی با توجه به این که در هفته جاری نمایندگان ایران و گروه 5+1 (انگلیس، چین، فرانسه، روسیه، آمریکا و آلمان) در وین برای مذاکرات هسته‎ای گردهم خواهند آمد، این سفر را مهم دانست.

آلکارو می‎نویسد قبل از سفر 9-10 مارس اشتون -که نماینده گروه 5+1 در مذاکرات نیز است- پیش بینی می‎شد که سفر بیشتر یک "حرکت سمبولیک برای نشان دادن حسن نیت باشد اما علاوه بر تشریفات سیاسی، سفر اشتون یک حرکت ظریف برای ایجاد موازنه در اهدافی متفاوت بود " باشد.

این کارشناس که با مرکز اروپا و آمریکای بروکینگز همکاری می‎کند، هدف اول را "تقویت حمایت مردمی از مذاکرات هسته‎ای" معرفی می‎کند: "در ایران، رئیس جمهور حسن روحانی به دلیل تصمیم‎هایی که در مذاکرات با گروه 5+1 اتخاذ کرده است، به صورت روزافزون مورد انتقاد قرار گرفته است. از دیدار اشتون به عنوان اولین مقام ارشد سیاست خارجه اتحادیه اروپا از سال 2008، می‎توان به عنوان شاهدی بر این مساله استفاده کرد که رویکرد روحانی می‎تواند نتیجه بخش باشد. مطبوعات ایران نیز به طور کلی از سفر استقبال کردند."

وی می‎افزاید: "هدف دوم تاکید بر ظرفیت همکاری اتحادیه اروپا- ایران بر روی مسائلی است که هر دو طرف نگران آنها هستند، که طیفی از موضوعات از مبارزه با قاچاق مواد مخدر تا شاید تلاش برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه را شامل می‎شود."

آلکارو می‎افزاید: "همواره این نیاز حس می‎شد که اشتون بهبود روابط اتحادیه اروپا و ایران را با موفقیت در مذاکرات هسته‎ای گره بزند. با کلماتی که با ظرافت بیان شد، اشتون سفر اخیر وزرای خارجه کشورهای اروپایی (ایتالیا، بلژیک، لهستان، سوئد و اسپانیا) به تهران، را در راستای "ارتباط تاریخی" با ایران دانست."

وی در پایان احتمال می‎دهد اشتون با این اقدام، هدف دیگری را مدنظر داشته است، مثلاً اطمینان بخشیدن به آمریکا که گشایش [در روابط] با ایران از سوی برخی کشورهای اروپایی، باعث تغییر جدی در شرایط نخواهد شد و می‎نویسد: "تصمیم وی مبنی بر احتیاط درباره نتیجه مذاکرات هسته‎ای در تضاد با خوشبینی ایران، اما در راستای نگرانی‎های آمریکا بود و به صورت غیر مستقیم به ایران نشان می‎داد نباید انتظار تفاوت چشمگیری بین اتحادیه اروپا و آمریکا داشته باشد. به همین نحو، دیدار اشتون با فعالان زن که مورد انتقاد گسترده در ایران قرار گرفته است، نشان می‎داد اتحادیه اروپا نگرانی‎‏هایی فراتر از برنامه هسته‎ای ایران دارد."