عزیزالله علیزاده از تصحیح و انتشار دیوان اشعار وحشی بافقی خبر داد.
این پژوهشگر درباره دیوان اشعار وحشی بافقی که به تازگی منتشر کرده است، به خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: اسم کامل وحشی بافقی، مولانا شمسالدین محمد وحشی بافقی است. او در سال 939 در بافق یزد متولد شده، وحشی لقب او بوده و شعرهایش به سبک هندی است.
او افزود: این شاعر در دوره صفویه شعر میگفته و مذهبش شیعه بوده است و در اشعارش مدح پیامبر (ص)، حضرت علی (ع)، امام رضا (ع) و امام زمان (عج) دیده میشود. همچنین از پادشاهان دوره خود، شاه طهماسب اول را مدح کرده است.
علیزاده درباره دیوان وحشی بافقی گفت: دیوان این شاعر 9076 بیت شعر دارد که شامل 395 غزل، 43 قصیده، 46 قطعه، 66 رباعی، 11 ترکیببند، یک ترجیعبند، یک مخمس و 10 مثنوی است.
او درباره ویژگی خاص شعرهای وحشی بافقی نیز گفت: در شعرهای وحشی بافقی مثنوی «ناظر و منظور» این شاعر در تاریخ ادبیات ما منحصر بهفرد است، و این موضوع جای سؤال دارد که چرا با اینکه وحشی شیعهمذهب بوده و در زمان صفویان زندگی میکرده، این مثنوی را خلق کرده است، در حالیکه میدانیم در آن زمان شاعران بهشدت از سوی حکومت کنترل میشدهاند.
او در اینباره افزود: درباره چرایی خلق این اثر توسط وحشی بافقی بسیار تحقیق کردم اما چیزی دستگیرم نشد، این در حالی است که از بسیاری شعرهایش میفهمیم که او آدم مذهبی و مأخوذ به حیایی است. البته ما در تاریخ ادبیاتمان «ویس و رامین» را هم داریم که هر دو آنها مذکر هستند اما داستان آنها مربوط به پیش از اسلام است.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است