در امر تجسس گوینده و شنونده هر دو گناهکار هستند

رئیس مرکز مشاوره حرم حضرت معصومه(س) گفت: انسان‌ها باید با یکدیگر تعامل مثبت داشته باشند نه اینکه در پی آن باشند تا در اعمال و زندگی یکدیگر تجسس کنند.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن حق‌جو در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با بیان این‌که «خداوند تجسس در زندگی دیگران را در آیات قرآنی حرام و گناه کبیره برشمرده است» اظهار کرد: خداوند متعال در سوره حجرات می‌فرمایند در زندگی یکدیگر تجسس نکنید چرا که این امر قبیحی است، اگر غیبت از گناهان کبیره محسوب می‌شود تجسس هم هم‌ردیف آن است.

وی یادآور شد: ما فقط در جاهای خاص می‌توانیم از تجسس و تحقیق استفاده کنیم آن هم مربوط به سیستم‌های حراستی کشور، قوه قضائیه و یا جاهایی برای حفظ نظام، دین و یا حفظ حرمت یک انسان وارسته و قابل توجه است. این موارد هرگز به عموم افراد برنمی‌گردد. آن هم در حدی که لازم است باید وارد شویم نه بیشتر.

رئیس مرکز مشاوره حرم حضرت معصومه(س) تصریح کرد: حضرت علی(ع) در روایات متعددی می‌فرمایند: اسرار خود را نگه دارید و به دیگران نگویید چراکه هرکسی سِرش در دست خودش باشد خیرش نیز در دست خودش است. ما حتی نباید اشتاباهات خود را نیز بازگو کنیم تا چه رسد به اینکه بدی‌ها و اشتباهات دیگران را بیان کنیم.

حق‌جو گفت: در امر تجسس گوینده و شنونده هر دو گناهکار هستند، اگر کسی در رابطه با مسائل کاری و ازدواج از ما راهنمایی خواست فقط می‌توانیم در همان حدی که جایز هستیم صحبت کنیم نه اینکه پا را فراتر نهاده و به مسائلی که اصلا ربطی به ما ندارد وارد شویم.

وی ادامه داد: حتی اسلام به قدری به آبروی مسلمان و نهی تجسس اهمیت می‌دهد که می‌فرماید پدر و مادر نیز نمی‌توانند اسرار فرزندان خود را بیان کنند و حفظ اسرار بالاتر از حق پدر و مادری است.

رئیس مرکز مشاوره حرم حضرت معصومه(س) اظهار کرد: خداوند خود نیز ستارالعیوب است یعنی بدی‌ها را می‌پوشاند و در دعای کمیل حضرت علی(ع) می‌فرمایند "چه خوبی‌هایی که من نداشتم و خداوند در ذهن مردم آن را نهاد". این جمله حکایت از آن دارد که ما باید خوبی‌ها را ترویج دهیم نه بدی‌ها را، اگر کسی خوبی دارد و ما آن را بیان نکنیم در حقش جفا کرده‌ایم.

وی در پایان گفت: انسان‌ها باید با یکدیگر تعامل مثبت داشته باشند نه اینکه در پی آن باشند تا در اعمال و زندگی یکدیگر تجسس کنند که این امر نادرستی است و برای فرهنگ‌سازی آن جامعه باید به سمتی برود که نه تنها مردم ضعف‌ها و کاستی‌های یکدیگر را بیان نکنند بلکه درصدد درمان ضعف‌های همدیگر نیز باشند.

انتهای پیام