در کجای دنیا برف بحران می‌شود؟

«تهران امروز» در مطلبی به قلم محمد دامادي، نماينده ساري در مجلس، نوشت: مازندران استاني است كه در ناحيه كوهستاني و پربارش كشور واقع شده است و بارش برف، وقوع سيل، زلزله و مسائلي از اين دست براي استاني مانند مازندران نه دور از ذهن است و نه بدون سابقه، اما يك برف ساده براي استان بحران ايجاد مي‌كند و آه از نهاد همه مردم برمي‌آورد.
در روزهاي اخير كه با ورود توده هواي سرد، بارش‌هاي سنگيني در اغلب نقاط كشور صورت گرفت بارش سنگين برف در مازندران، مديران را زمينگير كرد در حالي‌كه حتي اگر نگاه‌مان اين باشد كه اين برف خيلي سنگين‌تر از ساير دفعات بوده باز هم ضعف‌هاي مديريتي قابل توجيه نيست زيرا اين اولين بار نيست كه در مازندران برف مي‌بارد و آخرين دفعه هم نخواهد بود.
در كشورهاي سردسير دنيا نه به اندازه مازندران كه چند ده برابر اين ميزان بارش برف و باران گزارش مي‌شود،‌اما نه برقي به این شکل قطع مي‌شود، نه فشار گاز افت مي‌كند، نه مغازه‌ها گرانفروشي مي‌كنند و نه آب شرب دور از دسترس مي‌شود كه علت همه اين موارد برنامه‌ريزي و مديريت صحيح است و اين همان چيزي است كه نه‌تنها در استان مازندران بلكه در كشور در زمان وقوع بحران نداريم.
در واقع زیبنده نیست كه نام بارش برف را كه جزو طبيعت مازندران است، بحران بگذاريم زيرا اين نام مناسب جنگ، زلزله‌هاي مهيب و حوادث غيرمترقبه‌اي از اين دست است،‌اما از بس ميزان ناهماهنگي‌ها و ضعف مديريت‌ها بسيار بوده كه بارش برف نامش بحران مي‌شود. البته منكر زحمات مسئولان استان در اين مدت و شرايط نمي‌شويم، اما اين اقدامات مقطعي است و به صورت پراكنده انجام مي‌گيرد و برنامه‌ريزي خاصي براي آن وجود ندارد.
اصولا عادت كرده‌ايم تا قبل از وقوع مسئله‌اي آن را جدي نگيريم و وقتي مسئله روي داد و بحراني شد با شتاب بسيار به حل آن مشغول شويم كه نتيجه آن همين وضع امروز مازندران بخصوص در غرب آن است. در مدت دو روز بارش برف برق و آب 145 روستا دچار مشكل شده و شهرها فلج شده اند، گاز قطع شده و براي تامين گرمايش منازل صنايع را خوابانده و ميلياردها ريال خسارت به بار آورده‌ايم زيرا از قبل برنامه‌اي وجود ندارد. براي چنين وضعيت‌هايي به معناي واقعي نيازمند يافتن راهكار نيستيم و تنها كافيست در زمان برنامه‌ريزي و اجراي خدمات عمومي و شهري، كارشناسان و مجريان كار خود را به درستي انجام دهند.
در طول سال بارها نسبت به هدر رفتن آب،‌پوسيدگي لوله‌های آب و سيم‌هاي برق هشدار داده و نامه نگاري كرده‌ايم. امروز نيز اين سخنان گفته و شنيده مي‌شود و رسانه‌هاي زحمتكش نيز قلمفرسايي مي‌كنند اما هيچ تضميني وجود ندارد كه فردا دوباره اين بحران‌ها ايجاد نشوند زيرا در سايه مديريت بي‌برنامه نمي‌توان اقدامي در خور توجه كرد و برنامه‌ريزي‌هاي اصولي و بلند مدت داشت. جا دارد اكنون كه در فصل بررسي بودجه هستيم، مشكلات مازندران را جدي‌تر ببينيم تا ضمن كاهش مشكلات استان در شرايط فعلي و در همه حال باعث نشويم سفره‌هاي مردم روز به روز كوچك‌تر شود.