مخاطب نوجوان تلویزیون با پند و موعظه جذب نمی‌شود

 
«فاطیما بهارمست مجری نوجوان برنامه‌های شبکه دو در گفت‌وگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون فارس گفت: به نظرم داخل کشور ما از قبل تا الان به قشر نوجوان خیلی کم اهمیت داده شده و داخل فیلم‌سازی و برنامه‌سازی هیچ وقت یک برنامه خوب برای نوجوانان نداشته‌ایم که در ذهن همه مانده باشد،به جز نیمرخ که یک برنامه جدیدی در سال‌های پخشش بود.
وی افزود: اما اگر بخواهم برنامه‌های اجتماعی که در خاطر همه مانده باشد را نام ببرم، بیشتر از انگشتان دست می‌توانم نام ببرم. در برنامه‌های کودک هم همینطور، هم اکنون برنامه عموپورنگ است که سالها مردم آن را می‌بینند، کاری با ساختار این برنامه ندارم ولی این نوع برنامه یک ویژگی‌هایی دارد که داخل ذهن همه می‌ماند با اینکه مرتبا شبکه‌های ماهواره‌ای و... درحال پخش برنامه است ولی خانواده‌ها و کودکان باز هم برنامه‌های کودک را می‌بینند.
این مجری نوجوان ادامه داد: اما گروه نوجوان شبکه دو آنقدر تلاش و فکر کرد تا برنامه نوجوان خوب بسازد که موفق به ساخت سه برنامه شد که در روزهای هفته به طور معین پخش می‌شد. ولی بازهم این برنامه‌ها آن چیزی که باید می‌شد، نشد و نتوانست مخاطبانش را جذب کند. البته برنامه فرش سپید را فاکتور می‌گیرم؛ چون فرش سپید یک خاصیتی اضافه بر سازمان داشت، آن هم این بود که نوجوانان می‌توانستند به راحتی با این برنامه ارتباط برقرار کنند، استعدادهایشان را نشان دهند، وارد تلویزیون بشوند و به فامیل‌هایشان بگویند که ما را داخل تلویزیون ببینید. چون تمام آدم‌ها مخصوصا نوجوانان نیاز به دیده شدن دارند و همه نوجوانان می‌خواهند بازیگر یا مجری یا فوتبالیست شوند.
وی عنوان داشت:به نظرم دلیل توجه نشدن به برنامه‌های نوجوان این است که ما با زبان خودشان،با نوجوانان صحبت نمی‌کنیم. به نظرم برنامه‌ای خوب است که با نوجوان، به زبان خودش صحبت کند، نباید از بالا به نوجوانان در برنامه‌ها نگاه کنیم و نصیحتشان کنیم اگر ما بخواهیم فقط نصحیت کنیم؛ برنامه و محتوا خسته کننده می‌شود. چون تا حدی که لازم و نیاز باشد نوجوانان در جامعه، مدرسه و... نصحیت می‌شوند. ما نباید در تلویزیون فقط به آموزش بسنده کنیم.
بهارمست تصریح کرد: اما وقتی نوجوان بیاید و تلویزیون را روشن کند و ببیند که مجری هم سن خودش است، مجری همان لباس را می‌پوشد که او می‌پوشد، مجری از الفاظی استفاده می‌کند که بین نوجوانان رایج است، مثل دمت گرم!! آن وقت نوجوانان با دیدن چنین شرایطی ترغیب می‌شود که چنین برنامه‌ای را ببیند.
بهارمست افزود: فیلم و سریال هم مثل برنامه است.ما باید بیاییم برای نوجوان فیلم بسازیم نه در مورد نوجوان. نوجوان نمی‌رود فیلمی که در مورد خودش است را ببیند، می‌رود فیلمی را ببیند که برای خودش ساخته شده است.
این مجری نوجوان عنوان داشت: نوجوان نمی‌رود فیلمی را ببیند، که آسیب‌های نوجوانان را نشان دهد، چون آنقدر در جامعه آنها را شنیده که دیگر نیاز ندارد. ما باید مخاطب جذب کنیم، مخاطب ما با پند و موعظه جذب نمی‌شود، نوجوان دنبال سرکشی است و می‌خواهد کار جذابی انجام دهد. هیچ وقت نوجوان نمی‌آید هنگام بازی با آی پد،ایکس باکس، موبایل و...  بنشیند و فیلمی را نگاه کند که دارد آن را موعظه می‌کند و آسیب‌هایش را می‌گوید.
بهارمست در پایان خاطر نشان کرد: من حس می‌کنم اول باید مخاطبمان را جذب کنیم،سپس به فکر این باشیم که حالا می‌توانیم برخی مسائل به طور نامحسوس به برنامه یا فیلم اضافه کنیم که در نوجوان تاثیر بگذارد و فکرش را درگیر کند و متوجه راه درست و غلط بشود. ما از اول راه اشتباه کردیم، 2چون از اول نیامدیم جذب کنیم.