پیشاهنگان جهاد و مبارزه ی مسلحانه

ˈ... ما شهید می شویم، اما بدانید از هر قطره خون ما مجاهدی تربیت خواهد شد و ایران را اسلامی خواهد کرد... با چشم باز به استقبال شهادت برویم و با چشمان باز با خدا و نیکان بزرگوار خود رو به رو شویم...ˈ این سخنان نواب صفوی پیش از شهادت وی و یارانش به وسیله رژیم پهلوی است که با شجاعت بر زبان راند تا نشان دهد هیچ گاه از مبارزه در برابر ظلم و بیداد دست نخواهد کشید.

سید مجتبی تهرانی مشهور به نواب صفوی در 1303 هجری خورشیدی در خانی آباد تهران در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. پس از پایان دوره ابتدایی راهی آبادان شد و برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه این شهر مشغول به یادگیری علوم دینی شد. وی در نجف از محضر استادان والامقامی همچون علامه امینی، شیخ حسین قمی و آقا شیخ محمد تهرانی کسب فیض کرد.

مجتبی تهرانی پس از چهار سال زندگی در نجف به ایران آمد و جمعیت فداییان اسلام را تشکیل داد. این جمعیت از گروه های اصولگرای مذهبی و تأثیرگذار در تاریخ سیاسی کشور در دهه 1320 خورشیدی بود که با دغدغه‏ی انقلابی شکل گرفت و با رهبری نواب صفوی با استبداد و استعمار به مبارزه مسلحانه پرداخت.

زندگی شهید نواب صفوی با فراز و نشیب های فراوانی همراه شد و تجاوز متفقین در جنگ دوم جهانی به ایران و رواج فرهنگ غربی به وسیله ی برخی نویسندگان غرب گرا که گفته شده با نوشته های خود سعی در نقد و مخدوش کردن بعضی آموزه های اسلامی داشتند از نگرانی ها و دغدغه های وی بود.

سید مجتبی تهرانی هنگامی که با کتاب های ˈاحمد کسرویˈ نوبسنده ی معاصر آشنا شد، شروع به پند و اندرز وی کرد اما او از عقیده ی خود دست بر نداشت. نواب با صدور حکم ˈمهدورالدمˈ بودن کسروی، در نخستین اقدام مسلحانه با همکاری سید حسین امامی از یاران انقلابی خود در 20 اسفند 1324 خورشیدی کسروی را ترور (اعدام انقلابی) کرد.

نواب صفوی با نگارش کتابی به نام ˈجامعه و حکومت اسلامیˈ در آبان 1329 هجری خورشیدی به بیان روش حاکمیت پرداخت و معتقد بود تنها با حرکت ریشه ای و تقویت فرهنگ اصیل اسلامی در جامعه می توان با استکبار جهانی رویارویی کرد. این روحانی همواره در راه برقراری حکومت اسلامی گام بر می داشت و خود را به حکومت مشروطه محدود نمی کرد.

ترور (اعدام انقلابی) علی رزم آرا نخست وزیر رژیم پهلوی، مخالف ملی شدن صنعت نفت، دومین حرکت انقلابی نواب صفوی و یارانش بود که در 16 اسفند 1329 هجری خورشیدی صورت پذیرفت.

همچنین هنگامی که پیمان ˈسنتوˈ به وسیله ی حسین علاء امضا شد رهبر جمعیت فداییان اسلام در اعتراض به این حرکت دستور ترور ( اعدام انقلابی) وی صادر کرد، اما سلاح محمدعلی ذوالقدر از انقلابیون جمعیت یاد شده به موقع شلیک نکرد و در پی آن تعداد زیادی از اعضای فداییان از جمله رهبر آنان بازداشت شدند.

نواب صفوی و چهار تن از یارانش در چهارم دی 1334 خورشیدی در اداره ی دادرسی ارتش در تهران محاکمه شدند و دادگاه نظامی پس از هشت روز آنان را به اعدام و چهار تن دیگر را به سه تا 6 سال زندان محکوم کرد.

گرچه آنان از این دنیای خاکی رخت بربستند اما انسان های دیگری رهرو راهی شدند که نواب و یارانش در صحنه نبرد مسلحانه آغاز کرده بودند.

به بهانه سالروز شهادت نواب صفوی سخنان برخی بزرگان را درباره ی وی مرور می کنیم:

** امام خمینی (ره) معمار بزرگ انقلاب : نواب بسیار اخلاص داشت.

** آیت الله خامنه ای مقام معظم رهبری: [نواب صفوی] اولین جرقه های انگیزش انقلاب اسلامی را در من به وجود آورد و هیچ شکی ندارم که اولین آتش را در دل ما نواب روشن کرد.

** علامه امینی: نواب ذخیره خدا برای جهان تشیع است.

** محمد تقی فلسفی (استاد حوزه علمیه قم): در طول تاریخ اسلام و ایران افراد زیادی زیر ظلم و شکنجه قرار گرفتند و به درجه شهادت نایل شدند اما در میان خیل شهدا تعداد معدودی همانند نواب، شخصیت شان راهنمای مردم شد.

اگر چه برخی بزرگان، اخلاص، هدف و نیت نواب صفوی و یارانش را تایید کرده اند اما در شکل و روش مبارزه ی مسلحانه ی آن ها یعنی ترور (اعدام انقلابی) افراد ابراز تردید کرده اند زیرا در مذهب شیعه که مذهبی عقلانی و استدلالی است، ترور وجود ندارد. شاهد مثال در تاریخ اسلام روش مسلم ابن عقیل سفیر امام حسین (ع) به کوفه است که حاضر نشد در خانه ی هانی بن عروه و به توصیه وی ، عبیدالله بن زیاد حاکم ظالم این شهر را ترور کند و حکومت اسلامی را در این شهر برقرار سازد. در مکتب مترفی شیعه، هدف وسیله را توجیه نمی کند.

با الهام از: کتاب رهبری به نام نواب

گروه اطلاع رسانی**2002**9131