آمریکا باید درصدد تقویت رابطه با مصر باشد

ˈعادل العداویˈ و ˈدیوید پولاکˈ از اعضای اندیشکده موسسه واشنگتن در مقاله ای تحت عنوان ˈایران، سوریه و مصرˈ در پایگاه اطلاع رسانی روزنامه رسمی کنگره آمریکا (هیل) نوشتند این تعبیر که کاخ سفید درصدد شمول حزب منحله ˈاخوان المسلمینˈ در روند سیاسی مصر دارد، علاوه بر تاثیرات سوء مختلف، می تواند به مذاکرات ایران و سوریه لطمه بزند.

در ادامه این مقاله آمده است: آمریکا همزمان با تلاش برای انعقاد توافقنامه هایی با دشمنانش یعنی ایران و سوریه در ژنو، در حال فاصله گرفتن از تنها متحد دیرینه، اصلی و نیمه مستبد خود یعنی حکومت مصر است. به تعبیر ˈتالیرانˈ، این کار، بدتر از ریاکاری است، این کار، اشتباه است.

طرفداران این سیاست می گویند، قضیه این است که آمریکا عملا به مصر کمک می کند و از این رو، ما باید از این کمک به عنوان اهرمی برای اشاعه دمکراسی در این کشور استفاده کنیم. اما، سوای این واقعیت که این سیاست آشکارا هیچ گونه کارایی ندارد، باید گفت، این سیاست کاملا اشتباه است. کمک به مصر به نفع دمکراسی نیست اما، به منزله سرمایه گذاری در دولتی دوست است که از منافع حیاتی آمریکا یعنی مبارزه با تروریسم، ارزیابی های راهبردی، صلح با اسرائیل و روابط خوب با کشورهای عرب مهم تولید کننده نفت حمایت می کند.

امروزه، ما دوباره شاهد چشم انداز نامعقول تلاش آمریکا برای اعمال فشار بر دوستان - و نه دشمنانش- برای اصلاح سیستم های سیاسی داخلی شان هستیم.

علاوه بر این، توافق تاکتیکی هسته ای با ایران دلایل دیگری برای تقویت – و نه سردی - روابط آمریکا با مصر ایجاد می کند.

نخست آنکه، این امر (تقویت رابطه با مصر) به جلب اطمینان مجدد متحدان خشمگین آمریکا، از خلیج فارس تا اسرائیل و ماورای آن کمک خواهد کرد و به آنها اطمینان خواهد داد که آمریکا همچنان به دوستان خود وفادار است.

دوم آنکه، با تقویت متحدان و گزینه های آمریکا در منطقه، انگیزه ای فوق العاده برای ایران به منظور مذاکره درباره یک توافقنامه هسته ای بلند مدت قابل قبول ایجاد خواهد شد.

سوم آنکه، روابط مستحکم با مصر به منزله سیاست تضمینی مناسبی برای تقویت ائتلاف های منطقه ای مهم آمریکا در صورت بد پیش رفتن روند توافق با ایران است.

قطع کمک به قاهره به نفع این کشور است زیرا اعمال فشار برای اصلاحات موجب ثبات بلند مدت در مصر خواهد شد اما، با توجه به مبارزه حاصل جمع صفر بین ارتش و اخوان المسلمین، توقف حمایت از دولت مصر به احتمال زیاد عملا موجب تشویق مخالفان به جهاد علیه آن و در نتیجه، تشدید خشونت و محکومیت 90 میلیون مصری به تحمل درد و رنج بیشتر می شود. حمایت از اعمال فشار برای استقرار دمکراسی باعث بی ثباتی بیشتر می شود. از این رو، بنا به همه این دلایل، آینده سیاسی اخوان المسلمین در مصر به نفع آمریکا نیست.

همکاری ارتش آمریکا و مصر رکن اصلی رابطه این دو کشور است. رابطه امنیتی راهبردی عمیق واشنگتن با قوی ترین ارتش عرب نقشی مهم در جنگ علیه القاعده و عملیات مبارزه با تروریسم و امنیت انرژی و ژئوپلیتک منطقه ای ایفا کرده است اما، سیاست جاری دولت اوباما در قبال مصر این منافع مشترک را نابود می کند.

آینده کمک نظامی آمریکا به مصر در صدر مسایل قرار دارد. وزارت خارجه آمریکا در 9 اکتبر اعلام کرد که برخی کمک ها متوقف خواهد شد اما، در صورت پیشرفت هایی در زمینه انتخاب دولتی جامع و غیرنظامی مبتنی بر اصول دمکراسی امکان از سرگیری این کمک ها وجود دارد.

با این حال، منظور از کلمه ˈجامعˈ مشخص نیست. طیف گسترده ای از مصری ها، حتی برخی گروه های سلفی، از زمان سقوط حکومت ˈحسنی مبارکˈ در روند سیاسی این کشور حضور دارند. حتی از حزب آزادی و عدالت – شاخه سیاسی اخوان المسلمین – نیز در ابتدا برای مشارکت در دوره انتقالی 3 ژوئیه دعوت شد اما، آنها این دعوت را رد کردند و همچنان نیز مسایلی از این دست را رد می کنند.

با توجه به این شرایط، این تعبیر که کاخ سفید تصمیم دارد حزب منحله اخوان المسلمین را در روند سیاسی مصر مشارکت دهد باعث اغتشاش و آشفتگی بیشتر در کل فضای ژئوپلیتیک خاورمیانه می شود. توقف کمک به مصر خوشایند و مشوق اخوان المسلمین به ادامه استنکاف است. جهادیون و تروریست هایی که در سینا سربازان مصری را به قتل می رسانند، از هرگونه تصمیم اوباما که موجب تضعیف یا اعمال فشار بر نیروهای مصلح مصر به عنوان تنها دشمن آنها در حال حاضر شود، استقبال می کنند.

ˈچاک هیگلˈ وزیر دفاع و ˈجان کریˈ وزیر خارجه آمریکا از دولت موقت مصر حمایت می کنند و کری علنا اذعان کرد که ˈمصر در حال استقرار مجدد دمکراسی است. در پی ربوده شدن انقلاب از سوی یک تشکیلات بسیار سازماندهی شده در کشور یا همان اخوان المسلمین، میلیون ها نفر از مردم این کشور خواستار مداخله ارتش شدند.ˈ

این سخنان با اظهارات ˈسوزان رایسˈ مغایرت دارد که گفت، ˈپس از توسل دولت موقت به خشونت گسترده علیه مردم، آمریکا تصریح کرد که نمی توانیم مانند قبل عمل کنیم.ˈ

رفع سریع این تنش داخلی به نفع منافع راهبردی آمریکاست. با توجه به تعریف جدیدی که اوباما از منافع محوری آمریکا در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان ملل ارایه داد، دولت و متحدانش در کنگره نباید بیش از این مدعی شوند که مصر کشوری کاملا دمکراتیک نیست. همه پرسی که قرار است این ماه درباره قانون اساسی در مصر برگزار شود و اتحادیه اروپا نیز برای نظارت بر آن موافقت کرده است، فرصتی مناسب برای ازسرگیری تمام کمک های آمریکا به مصر است. اهمیت رابطه مصر و آمریکا هیچگاه تا این اندازه نبوده است. توافقنامه ایران و کنفرانس ژنو 2 برای بررسی تحولات سوریه از جمله دلایل متعدد برای تقویت این رابطه به جای تضیف آن با ادامه قطع کمک ها به مصر است.



** هدف ایرنا از انتشار این نوع مقالات اندیشکده ها ، اطلاع رسانی درباره نگرش این اتاق های فکر است و انتشار این مقاله ها الزاما به معنای تایید تمام محتوای آنها نیست.

مترجمام** 1088 ** 1575