دومین همایش بینالمللی فلسفه دین معاصر به منظور فراهم ساختن زمینه گفتوگو و پژوهشهای بنیادین با همکاری پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، حمیدرضا آیتاللهی رئیس انجمن فلسفه دین در این همایش که به منظور فراهم ساختن زمینه گفتوگو و پژوهشهای بنیادین برگزار شد، با ارائه مقالهای تحت عنوان "فاعلیت الهی مهمترین پیشفرض در مسائل فلسفه دین"، اظهار کرد: فیلسوفان دین میکوشند تا مسائل فلسفی را که درباره گزارههای بنیادین دینی مطرح شده است تحلیل کنند و با تبیین آن موضوع صدق و کذب آن را وارسی نمایند.
وی ادامه داد: اما تجزیه و تحلیل گزارههای دینی همواره براساس پیشفرضهایی است که در آن بستر پرسشها برمیخیزند. علیرغم تنوع مسائل فلسفه دین اما اغلب آنها از تبیین نامناسب برخی پیشفرضها رنج میبرند که به جای پاسخ به پرسش اصلی باید ابتدا نحوه تلقی از پیشفرضها روشن گردد تا بتوان در خصوص آن گزارهها اظهارنظر کرد.
این عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: در این مقاله درصددیم نشان دهیم مهمترین پیشفرض اغلب مسائل فلسفهای دین موضوع "نحوه فاعلیت الهی در جهان" است.
آیتاللهی ادامه داد: به نظر میرسد بسیاری از پرسشها و جوابها به مسائل فلسفه دین باید ابتدا تحلیل مناسبی از فاعلیت الهی ارائه کند تا براساس آن بتوان در مقام ارزیابی عقلانی به درستی یا نادرستی گزارهای رسید.
همچنین پروفسور استیون کتز با ارائه مقالهای تحت عنوان تحقیق بر تجربیات عرفانی اظهار کرد: سؤال این است که چه عواملی سبب میشود که عرفا در ادیان مختلف هنگامی که امر قدسی را شهود میکنند و در این شهود تشابهات زیادی وجود دارد، هنگام گزارش محتوای شهود خود را با تبانیات عظیمی نشان دهند.
وی تصریح کرد: براساس مطالعات تطبیقی بیشماری که انجام شده مطمئن هستیم که تجربههای عرفانی در همه جای جهان وجود دارد اما عجیب به نظر میرسد که چرا یک بودایی هنگامی که امر قدسی را شهود میکند ولی در زمان گزارش آن گاه از مسیح یا نمادهای مسیحیت سخنی در گزارشهای خود به میان میآورد.
وی در پایان گفت: به نظر من برای توضیح این امر باید اذعان کرد که مسأله تجربه عرفا در یک فلسفه معرفتی وسیع قابل بررسی است.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است