آیت‌اللَّه آقامحمد کبیر، شاگرد شیخ فضل‌الله نوری

حاج میرزا محمد کبیر قمی یکی از علما و اساتید بزرگ حوزه قم در قرن چهاردهم هجری است که در علم اصول و تفسیر، فقه و رجال حدیث و ادبیات مهارت داشت.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سوم ربیع‌الاول سال 1369 قمری سالروز رحلت یکی از عالمان و فقیهان دینی به نام آیت‌الله آقا محمد کبیر است، به همین مناسبت به مختصری از زندگینامه این عالم اسلامی می‌پردازیم:

حاج میرزا محمد کبیر قمی یکی از علما و اساتید بزرگ حوزه قم در قرن چهاردهم هجری است. این فقیه عالیقدر در علم اصول و تفسیر، فقه و رجال حدیث و ادبیات مهارت داشت. وی در سال 1288 قمری در قم متولد شد و پس از پیمودن مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول وارد تهران شد و مدت‌ها از محضر شیخ فضل الله نوری و آیت الله گیلانی استفاده کرد، سپس عازم نجف اشرف شد و چند سال نیز از محضر آخوند خراسانی، حاج میرزا حسین خلیلی و علامه یزدی استفاده خارج علوم نمود و خود به درجه اجتهاد و استادی رسید.

آیت الله کبیر از سال 1338 قبل از ورود حاج شیخ به قم در سلک علما و مدرسین حوزه و مروجین مکتب بود، دوران زعامت ایشان با عصر مرحوم حاج شیخ و آیات ثلاث مقارن و همزمان بود. آیت الله کبیر در مسجد امام حسن قم اقامه جماعت می‌کرد و سال‌ها از مدرسین علمای قم در ردیف آیات و اساتید بزرگ حوزه محسوب می‌شد. معظم له کتاب جواهر و عروة الوثقی را حاشیه نمود و رسائلی در اصول و فروع به رشته تحریر برد.

این استاد عالی مقام سال‌ها ملجأ و پناه مردم قم و علمای حوزه بود و پس از عمری تحصیل و تعلیم و تعلم و خدمت به اسلام و مسلمین، سرانجام در سال 1369 وفات نمود و در مقبره شیخان مدفون شد.

منابع:

نگارخانه علمای شیعه

انتهای پیام