آمریکایی‌ها صلاحیت ندارند، خانه‌های مردم را بازرسی کنند

مهدی دل روشن: 

پیمان امنیتی کابل - واشنگتن این روزها به یکی از بحث برانگیزترین پرونده های سیاسی- امنیتی طی سال های اخیر در افغانستان تبدیل شده است. موضوعی که هنوز هم، سوالات بی شماری در مورد آن مطرح است و به رقم ورود لوئی جرگه به این مسأله، هنوز امضا و انعقاد موادی از آن، بیشترین واکنش های داخلی و بین المللی را به همراه داشته است.
ایالات متحده در ابتدای 2002 شعار خود را برای حضور افغانستان را بر پایه سه محور اصلی، تئوریزه کرد. دولت سازی، مبارزه با تروریسم و از همه مهم تر، مبارزه با مواد مخدر. اما حالا و در پایان سال، 2013 آمارهایی که از دل موسسات بعضاً آمریکایی، برون آمده نشان می دهد که افغانستان در زمره فاسدترین کشورهای جهان قرار دارد! کشت و تجارت مواد مخدر 410% پیشرفت داشته و 4 برابر شده است. به لحاظ امنیتی هم امروز نه تنها طالبان و مخالفین مسلح، از صحنه سیاسی، حذف نشده اند بلکه دفاتر رسمی خود را در مناطقی مثل قطر راه اندازی می کنند و پرچم امارت اسلامی را به اهتزاز در آورده اند.
برای بررسی آخرین تحولات مربوط به پیمان امنیتی افغانستان و ایالات متحده، سرویس بین الملل خبرآنلاین با بکتاش سیاوش، نماینده مردم کابل در پارلمان افغانستان، گفتگویی داشته که در ادامه می توانید، پاسخ های این نماینده جوان را مشاهده کنید.
نظر شما در مورد پیمان نامه امنیتی آمریکا و افغانستان چیست؟
من فکر می کنم برای امضای توافق نامه امنیتی با آمریکا، چند گزینه بیشتر، پیش رو نداریم. ما در شرایطی نیستیم که بتوانیم به تنهایی روی پای خود بایستیم و کشور را به پیش ببریم. گزینه اول این است که با آمریکا، به نوعی تعامل کنیم و در نتیجه این تعامل به رفاه اقتصادی و توسعه اجتماعی منجر شود. گزینه دوم هم این است که ما توافق نامه امنیتی با آمریکا را امضا نکنیم و برگردیم به سال های گذشته. یعنی زمانی که مشکلات داخلی و جنگ های درونی، بر ولایت ها و نقاط مختلف افغانستان حاکم بود. اگر نیروهای خارجی ، افغانستان را به حال خود رها کنند، این گروه ها دوباره، سر بلند می کنند و قدرت های ملوک الطوایفی، مردم را آزار می دهند و کلاً افغانستان را به گروگان می گیرند.
یعنی شما موافق حضور نیروهای خارجی در کشورتان هستید؟!
شاید هیچکس و در هیچ کجای دنیا، علاقمند نباشد که نیروهای خارجی را در کشور خود، ببیند اما شرایط افغانستان در حال حاضر طوری است که ما ضرورت داریم که با دنیا و به خصوص ایالات متحده، همکاری کنیم تا از این مرحله عبور کنیم و به سوی این هدف پیش برویم که ده سال بعد، روی پای خودمان بایستیم.
در حال حاضر اما، یک جنگ بسیار مبهم با تروریست در افغانستان جریان دارد و افغانستان درگیر است. از لحاظ اقتصادی به جایگاهی نرسیده ایم که بتوانیم بودجه خدمان را تأمین کنیم. همین الآن در معاش و دستمزد نیروهای کارمند، نیروهای مسلح، امکانات نظامی ، همه و همه مانده ایم! حتی برق نداریم و از منابع داخلی نمی توانیم برق تولید کنیم. همه این بحث ها و مخصوصاً رسیدن به موقعیت خودکفایی نشان می دهد که ضرورتی برای تفاهم و همکاری با دنیا، وجود دارد.
با تمام این تفاسیر، بندی که در مفاد پیمان نامه امنیتی آمده و در مورد حق بازرسی های سرزده از خانه های مردم افغانستان توسط آمریکایی حرف میزند، نوعی نقض آشکار حقوق بشر نیست؟
بازرسی هایی که در توافق نامه امنیتی با ایالات متحده آمده و البته نگرانی هایی که در نزد افکار عمومی افغانستان وجود داشت را آقای اوباما به نحوی با ارسال نامه به رییس جمهور حامد کرزی، حل کردند. معنی این نامه این بود که آمریکایی ها، صلاحیت ندارند که هر از گاهی و هر طور دلشان می خواهد، هرکجایی را بازرسی کنند. همان طور که می دانید ما دشمنان بسیار روشنی داریم که در حال حاضر در برابر نظام و دولت افغانستان، می جنگند. همین حالا، بسیاری از نیروهای نظامی افغان ( امنیت ملی، پلیس و ارتش) مکان های زیادی را بازرسی می کنند.
قطعاً قبول دارید که بازرسی های نیروهای افغان با نیروهای بیگانه، متفاوت است؟!

فرق این بازرسی ها با بازرسی های نیروهای آمریکایی این است که فقط یک گزینه پیش رو دارد. مثلاً اگر، سربازی آمریکایی، گروگان گرفته شود. اگر نقطه و محل گروگان گیری، شناسایی شود، آمریکایی ها نمی توانند رأساً اقدام کنند مگر آنکه در تیم عملیاتی مورد نظر افرادی از نیروهای امنیتی افغانستان، حضور داشته باشند. در این شرایط برای آمریکایی ها، استثنا قائل شده ایم که بتوانند دست به بازرسی بزنند. اما به طور کلی، اگر وضعیت این طور باشد که آمریکایی ها هر وقت خواستند و هر جور که خواستند از منازل افغان ها، بازرسی های سرزده کنند، قطعاً این نقض حقوق بشر است. این صلاحیت از طرف لوئی جرگه به آمریکایی ها، داده نشد. اگر یک شهروند، سرباز یا نیروی آمریکایی، گروگان گرفته شود، آمریکایی ها حق دارند برای نجات او، اقدام کنند، به شرط آنکه مکان مورد نظر مسکونی و مشخص باشد. ولی باز هم تأکید می کنم همین عملیات هم مستلزم حضور نیروهایی از افغانستان در ترکیب تیم عملیاتی است.

4949