وعده تقابل؛ هدیه سال نو به زمامدار مالزی

با برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات سراسری واقع بینانه ترین وضعیت سیاسی در مالزی سال 2013 رقم خورد و همگام با احزاب سیاسی و سیاستمداران، رسانه های این کشور نیز به میدان جنگ و مبارزه ائتلاف های سیاسی داخلی این کشور تبدیل شدند.

رای و قدرت که برای ایجاد حقیقت است محور قضاوت و ارزش احزاب و رسانه های این کشور جنوب شرق آسیا شد و مردم بین تفکر درست و نادرست سرگشته بودند. مردم نیز در این بین یا از یک طرف حمایت می کرد و یا دو طرف قدرت را متهم کرد.

انتخابات پارلمانی پنجم ماه مه (15 اردیبهشت ماه) نقطه عطفی در وضعیت سیاسی مالزی در سال 2013 بود. در این انتخابات حزب حاکم در مالزی با به دست آوردن اکثریت کرسی های پارلمان این کشور، پیروز انتخابات پارلمانی اعلام شد. مخالفان دولت اعلام کردند در انتخابات تقلب صورت گرفته است و در مرحله نخست این نتایج را نپذیرفتند.

ˈائتلاف جبهه ملیˈ که ˈنجیب تون رزاقˈ برآمده از آن به عنوان نخست وزیر بود و قدرت را از 56 سال پیش یعنی زمان استقلال مالزی از انگلیس در دست داشت، حدود دو سوم از کرسی های پارلمان مالزی را از آن خود کرد.

ˈ انور ابراهیم ˈ رهبر ˈائتلاف خلقˈ که شامل سه حزب مخالف دولت است در این انتخابات پیروز نشد و ائتلاف جبهه ملی را به تقلب گسترده متهم کرد و این درگیری ها هم اکنون نیز ادامه دارد، اما این اتهامات نه بر سر تقلب در انتخابات بلکه مبارزه دو طرف بر سر کسب قدرت و حاکمیت در مالزی است.

ائتلاف مخالفان دولت پس از شکست در انتخابات با راه اندازی تجمعاتی، خواستار برگزاری انتخاباتی عادلانه شد و سیاست در این کشور بار دیگر با بن بست نگران کننده ای مواجه شد.

همان زمان ˈنجیب تون رزاقˈ ضمن اعلام پیروزی در انتخابات پارلمانی هشدار داد: نتایج نشان دهنده امکان دو قطبی شدن کشور است و این دولت را نگران کرده است. اگر به این موضوع توجه نشود، می تواند در کشور تنش یا تفرقه ایجاد کند.

اکنون پس از گذشت حدود هفت ماه از انتخابات و ورود به سال جدید میلادی روند قطب بندی های سیاسی بعد از انتخابات در مالزی برای دولتمردان این کشور و حزب آمنو به عنوان حزب حاکم واقعا نگران کننده است.

آمنو پس از این انتخابات فرصت را غنیمت شمرد و سونامی چینی را بر علیه نژاد چینی رقم زد.

نجیب تون رزاق نخست وزیر نیز نتایج انتخابات را یک ˈسونامی چینیˈ خواند و هشدار داد که چنین روند رای گیری ˈقطبیˈ و برای مالزی ˈخطرناکˈ خواهد بود.

وی معتقد بود جامعه چینی مالزی از اپوزیسیون حمایت کرده و به این گروه رای داده است. وی پس از آن گفت ˈایدئولوژی های افراط گرایانهˈ کنار گذاشته می شود و ˈهماهنگی های نژادی برای مالزی ضروری استˈ.

هنوز تنش های سیاسی پس از انتخابات فروکش نکرده بود که بحث اقتصادی و یارانه ها در مالزی مطرح شد. پس از آرامش های سیاسی ظاهری انتخابات که تنش ها در پشت صحنه ادامه دارد، موج قوی افزایش قیمت ها در سراسر این کشور راه افتاد و افزایش قیمت ها به درد مشترک همه تبدیل شد.

بحث ثروت و منافع نژادی و قومی همگام با سیاسی کردن این مباحث وضعیت را پیچیده تر کرد و در صورتی ائتلاف های غیرحاکم از خود خویشتنداری نشان نمی دادند وضعیت سیاسی مالزی می توانست پیچیده تر شود. هر چند که معترضان با تجمع در میدان استقلال باعث شدند مالزی مراسم سال نو میلادی را با اعتراضات مردمی آغاز کند.

تحلیلگران معتقدند در مواجهه با مشکلات سیاسی و اقتصادی سال 2013 و در مقابل حزب حاکم ، بسیاری از گروه ها از خود خویشتنداری نشان دادند و برای سال جدید میلادی سال پرتنش تری پیش بینی می کنند.

دولت مالزی که فقط 6 سال با دست یابی به چشم انداز 2020 خود فاصله دارد در تلاش است با تبدیل شدن به یک کشور توسعه یافته توان مدیریتی خود را به رخ کشورهای همسایه بکشد.

دست یابی به چشم انداز 2020 که طبق گزارش نهادهای مختلف مالزی تاکنون در مسیر درست و طبق برنامه صورت گرفته است در سال های پایانی قطعا نیازمند برنامه های مختلف از جمله سیاستگذاری های اقتصادی است.

افزایش مالیات پرداختی توسط مردم که تحت عنوان مالیات خدمات و کالا در بودجه سال 2014 مطرح شده، افزایش عوارض جاده ای و کاهش برخی از هزینه های سازمان های دولتی از جمله اقداماتی است که دولت مالزی راهی جز اجرای آن ندارد، اما اینکه اقدامات چه تاثیری بر عرصه سیاسی مالزی دارد موضوعی است که تا پایان سال 2014 مشخص می شود.

با توجه به قدرت یافتن مخالفان دولت مالزی و از آنچه که در سال 2013 در این کشور رخ داد می توان نتیجه گرفت دولت نجیب تون رزاق تنش های سیاسی-اقتصادی فراوانی را در سال جدید مشاهده خواهد کرد و آغاز سال نو با اعتراضات میدان استقلال این کشور نیز تنها گوشه ای از این حوادث بود تا سکان دار مالزی خود را برای حوادث سال آینده آماده کند.

آساق**د.م**1611