نقوی حسینی مطرح کرد: نباید به اندازه یک دولت 7 ساله از دولت یازدهم توقع داشته باشیم

رضا الیاسی: حدود 4 ماه از آغاز فعالیت دولت یازدهم می گذرد و دولت تدبیر و امید از همان روزهای نخست فعالیت خود با انتقادهایی درباره نحوه چیدمان کابینه، عملکرد و سابقه وزرا رو به رو بود و امروز نیز این انتقادها در حال افزایش است.

روند رو به رشد این انتقادها به نحوی بوده است که وزاری کابینه بارها برای پاسخگویی به سوال نمایندگان به کمیسیون های تخصصی مجلس رفته و اخباری نیز درباره جمع آوری امضا برای استیضاح برخی وزرا منتشر می شود.

سیدحسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در این زمینه می گوید بخشی از نقدها از این زاویه صورت می گیرد که کل دولت را سیاه می بینیم اما خیلی از نقدهای نخبگان و دانشگاهیان و برخی رسانه ها به واقعیت ها نزدیک تر است.

مشروح گفت وگوی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی با خبرآنلاین در ادامه می آید:

***

حدود 4 ماه از آغاز فعالیت دولت می گذرد و انتقادها از عملکرد دولت یازدهم در حال افزایش است و البته عده ای از همان روزهای نخست فعالیت دولت انتقادها را آغاز کرده اند. به نظر شما این انتقادهای زودهنگام به چه دلیلی صورت گرفته است؟

هر زمان که انتخاباتی برگزار می شود و یک جریانی پیروز انتخابات می شود و دولت را به دست می گیرد از همان آغاز کار نقدها به دولت هم آغاز می شود و نمی توانیم به منتقدان بگوییم شما صبر کنید و یک سال بعد انتقادها را آغاز کنید.

دولت تصمیم گیرنده است و هر تصمیمی هم قابل نقد است و دولت تدبیر و امید در حوزه سیاست خارجی به یک تصمیم رسید و تصمیم خود را با اعتقاد دنبال کرد و نمی توان بگوییم فعلا این تصمیم را نقد نکنیم.

بنابراین منتقدان نقد خودشان را مطرح می کنند و در حوزه اقتصاد، فرهنگ، جامعه و سیاست داخلی و خارجی انتصاب مدیران دولت تصمیم می گیرد و کابینه تشکیل داده و این کابینه قابل نقد است.

بنابراین نمی توان گفت نقدها زود شروع شده است. نقد از آغاز تصمیم گیری شروع می شود اما این که نقد ما مقابله و تخریب نباشد و دولت را با منابع رو به رو نکنیم که نتواند کار خود را انجام دهد بحث مهمی است.

باید در نقد ها ادبیات صحیحی را به کار بگیریم و نقد با تخریب و توهین متفاوت است و هر فردی که رئیس جمهور باشد فرقی نمی کند و باید در نقد ادبیات را رعایت کنیم. بنابراین ادبیات نقد، ادبیات مشخصی است و نباید از این ادبیات خارج شویم و انصاف را هم باید در نقدها رعایت کنیم و اگر جریان ما در انتخابات پیروز نشده است نباید هر اقدام دولت را خلاف و غلط بدانیم و هر اقدام دولت را زیر سوال ببریم.

ممکن است تعدادی از تصمیمات دولت قابل نقد شدن باشد و ممکن است تصمیمات صحیح و غلطی داشته باشد و باید در نقد خود این مسائل را رعایت کنیم و باید از تصمیمات خوب حمایت کنیم.

این که دولت می خواهد تورم را کنترل کند و تلاش می کند نقدینگی را کنترل کند و می خواهد رشد اقتصادی را از منفی 5 به سفر برساند اقدامات خیلی خوبی است و باید به دولت کمک کرد تا بتواند موفق باشد.

چند درصد نقدهای وارد شده به دولت را منصفانه می دانید و این نقدها در چه حوزه هایی بوده است؟

بین تریبون های نقادی باید تفکیک قائل شویم. چون نمی توانیم تمام نقدها را از زاویه یک تریبون قضاوت کنیم. البته برخی از نقادی ها انصافا بوی مخالفت می دهد و شبیه نقد نیست و چون کاندیدای ما رای نیاورده و جریان ما موفق نشده است نباید دولت را کاملا سیاه ببینیم.

بعضی از نقدها واقعا همینگونه است و لذا فکر می کنم بخشی از نقدها از این زاویه صورت می گیرد که کل دولت را سیاه می بینیم اما خیلی از نقدها به ویژه نقدهای علمی و نقدهای حوزه نخبگان و حوزه های دانشگاهی و رسانه ای مطرح می شود به واقعیت ها نزدیک تر است.

از عملکرد منتقدان دولت اینگونه برداشت می شود که می خواهند تا حدودی انتظارات از دولت را در سطح جامعه افزایش داده و مسئولان را در مقابل مردم قرار دهند. به نظر شما دلیل این کار منتقدان چیست؟

ببینید دولت با شعارهایی روی کار آمده است و نمی توانیم بگوییم توقعاتی که در جامعه وجود دارد صرفا تولید مخالفان دولت است و دولت شعارهایی داده و برنامه های اقتصادی ارائه کرده است و این برنامه اقتصادی انتظار در بین مردم را ایجاد کرده است.

به طور مثال دکتر روحانی گفته در 100 روز در حوزه اقتصاد نتیجه می گیرم و کاری به نتیجه گزارش نداریم و مردم هم انتظار دارند پس از 100 روز این نتیجه را ببینند. یا این که رئیس جمهور گفته است اگر گره سیاست خارجی را حل کنیم مشکلات داخلی هم تا حدودی برطرف می شود. هم اکنون توافق صورت گرفته و گره سیاست خارجی حل شد و هم اکنون باید اثرات در مشکلات داخلی به نمایش گذاشته شود. بنابراین برنامه ها و شعارهای خود دولت تولید کنند بخش عمده ای از این انتظارات است و امروز مردم سوال می پرسند که چرا پس از توافق تورم وجود دارد و گرانی ها همچنان سرسام آور است؟!

البته مطرح کردن این توقع که قرار است تحریم ها و فشارهای اقتصادی روز بعد از توافق اولیه در ژنو رفع شود هم صحیح نیست!

بلی. بخشی از این توقعات را هم دیگران طلبکارانه مطرح می کنند و مخالفان دولت می گویند شما گفتید تورم کنترل می شود و ارزانی در راه است ولی به نتیجه ای نرسیده ایم و این موضوع کمی طلبکارانه است و از این فضا استفاده می کنند و فعالیت آنها به مطالبات اضافه می کند.

دولت نسبت به این انتقادها واکنش قابل توجهی نشان نداده است و به نظر می رسد برنامه ای نیز برای پاسخ به منتقدان در دستور کار ندارد. این درشرایطی است که در دولت گذشته با این موضوع مواجه بودیم که مسئولان دولتی به انتقادها واکنش های صریحی نشان می دادند و همین موضوع نیز حاشیه هایی را برای دولت به همراه داشت. این رفتار دولت را چطور ارزیابی می کنید؟

برداشت بنده این است که در حال حاضر نباید دولت را در موقعیتی را ببینیم که برای تمام انتقادات راه حل ارائه کند. به هر حال دولت تازه فعالیت خود را آغاز کرده است و تغییر و تحول مدیریتی رخ داده است و کار اجرایی خود را دنبال می کند و مشکلات کلانی که در کشور و مسائل بین المللی وجود دارد را دنبال می کند و فکر نمی کنم انتظاری که از دولت احمدی نژاد در سال هفتم داشتیم را هم اکنون از دولت یازدهم داشته باشیم.

بنابراین نباید انتظار داشته باشیم دولت به تمام نقدها پاسخ کارشناسی و دقیق بدهد و راه حل هم ارائه کند. هم اکنون دولت درگیر خیلی از مسائل است و در ابتدای راه است و در حال شتاب گرفتن است و باید به دولت فرصت داد.

هم اکنون منتقدان دولت را پاسخگوی هرگونه اقدام اشتباهی می دانند و یا اشتباه یک فرد را به اسم کل دولت می نویسند. به طور مثال در موضوع سفر هیات پارلمانی اروپا انتقادهای فراوانی به دولت وارد شد.

البته طبق قانون اساسی رئیس جمهور پاسخ گوی کل دولت است و باید پاسخ گوی مدیرکل خود در هر استانی باشد و بنابراین قانون اساسی همانگونه که اختیارات به رئیس جمهور داده آن را هم مسئول و پاسخگو اتفاق های رخ داده در دولت می داند و نمی توانیم انتقاد کنیم به افراد که چرا دولت را زیر سوال می برید و رئیس جمهور باید پاسخگوی عمل وزرا و کابینه خود باشد و وزرا نیز باید پاسخگوی عملکرد مدیران خود باشند و همواره همینگونه بوده است.

به طور مثال اگر مدیری در یک شهرستان یه تصمیمی را اتخاذ می کند مردم می گویند دولت آقای هاشمی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی اینگونه است و نمی توان گفت چرا دولت را متهم می کنیم و دولت مسئولیت دارد و درباره سفر هیات اروپایی هر هیات خارجی که وارد کشور می شود با مسئولیت وزارت خارجه است.

حتی اگر به دعوت مجلس باشد؟

بله. اگر هر نهادی از مسئولان کشورهای دیگر برای حضور در ایران دعوت به عمل آورد مسئولیت این موضوع با وزارت امور خارجه است. وزارت امور خارجه مسئولیت کلیه هیات هایی را که وارد کشور می شوند بر عهده دارد و ویزا را وزارت خارجه صادر می کند و هماهنگ کننده اصلی است اما میزبان سازمان دیگری است.

بنابراین وزارت امور خارجه در حوزه خود باید پاسخگو باشد و باید بگوید به میزبان شرایط را اعلام کرده ام و شرایط دیدارهای دیپلماتیک را فراهم کند.

همانطور که در حوزه مذاکرات هسته ای دولت گفت وزارت امور خارجه مسئول مذاکرات است و دلیلی ندارد که دبیر کل شورای عالی امنیت ملی مسئول این موضوع باشد. بر همین اساس وزارت امور خارجه مذاکرات را دنبال کرد و وزارت امور خارجه مسئول سیاست خارجی است و باید پاسخگو باشد.

پس دولت باید پاسخگوی عملکرد هر فردی باشد؟

اگر مجلس بخواهد هر هیاتی را دعوت کند از طریق وزارت امور خارجه اقدام می کند و وزارت خارجه است که مسائل را بررسی می کند و پروتکل های بین المللی را بررسی می کنند و تمام جوانب را در نظر می گیرند و هیچ هیاتی بدون هماهنگی وزارت خارجه وارد کشور نمی شود.

انتقادهایی که به دولت می شود موج شکاف بین دولت و مجلس نمی شود؟

بخش عمده ای از این انتقادها باعث شکاف نمی شود. چون روح حاکم بر مجلس حمایت از دولت است و مجلس می خواهد به دولت کمک کند و بخش عمده ای از این انتقادها باعث جدایی و فاصله نمی شود و نقدها به دولت کمک می کند و دولت اشکلات را می بیند.

البته برخی انتقادها شخصیت افراد را زیر سوال می برد و انتقادات توهین آمیز است و مورد تایید نیست و روی همکاری دولت و مجلس اثر می گذارد.

/17295