مجتهدزاده: تصویب قطعنامه پیشنهادی ایران در سازمان ملل یک اتفاق بی سابقه بود

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به بهانه تصویب قطعنامه​ای با عنوان مقابله با افراطگرایی و خشونت که با پیشنهاد حجت الاسلام و المسلمین دکتر روحانی ریاست جمهوری اسلامی ایرانی روز 5 شنبه به تصویب رسید با دکتر پیروز مجتهدزاده کارشناس مسایل بین الملل و استاد دانشگاه گفت و گو کردیم.

*آقای دکتر مجتهدزاده به نظر شما تصویب قطعنامه مقابله با افراطگرایی و خشونت  چه تاثیری در منطقه ما خواهد گذاشت؟

فکر می کنم تصویب این پیشنهاد با چنین اجماعی می​تواند جای خوشبختی و امیدواری داشته باشد. این خوشبختی و امیدواری می​تواند از جهت تبیین وضعیت صلح آمیز و صلحجویانه دولت جدید در ایران باشد و هم از جهت تلاش برای حرکت به سمت آرامش و صلح بیشتر در منطقه خاورمیانه که در چند سال اخیر اسیر چنگال خشن و خون آشام تروریسم در انواع گوناگون آن به خصوص تروریسم مذهبی  بوده است و ملت های منطقه را به آتش و خون کشانده است.  کشورهای منطقه به خصوص عراق، افغانستان ، تا حدودی پاکستان ، بحرین و سوریه در چند سال اخیر گرفتار چنین مسئله​ای بوده اند. همه شاهد بودیم که در نتیجه اغواگری​های محور پلیدی از کشورهای افراط گرا به خصوص اسراییل و سعودی شکاف​هایی در برخی از مناطق جهان اسلام به وقوع پیوسته است. البته از سوی دیگر برخی کشورهای منطقه و فرامنطقه​ای صلح​جو هم در حال فعالیت در این منطقه هستند. اما می بینیم که نتایج افراطگری​ها در منطقه به از دست رفتن هزارن هزار نفر و بی خانمان شدن هزاران هزار نفر دیگر در سوریه و عراق شده است.

این قطعنامه به پیشنهاد ایران بوده است، تا چه اندازه می​تواند جلوی خشونت و افراط گرایی را بگیرد؟

باید تصویب قطعنامه مقابله با افراطگرایی و خشونت را به فال نیک بگیریم و به جلوگیری از هرگونه افراط گرایی ناشی از تعصبات مذهبی در جهان اسلام و جهان یهودیت امیدوار باشیم تا  در نتیجه آن جهان بشری از افراط گرایی و خشونت فاصله بگیرد.

آیا پیش از این چنین اجماعی درباره ایران و پیشنهاداتی که از سوی ما ارائه می​شد در سازمان ملل به وجود می امد؟

در دوران پس از انقلاب وضعیتی شبیه این را نداریم. یک مورد در دوران پیش از انقلاب روی داد، اما پس از وقوع انقلاب اسلامی و آغاز خصومت​های گسترده غربی و اسراییلی علیه ایران چنین استقبالی از ایران صورت نگرفته است. ما اکنون در وضعیتی قرار گرفتیم که بعد از این همه سال از یک پیشنهاد صمیمانه  ایرانی برای برقراری صلح و امنیت استقبال می​شود. در 35 سال گذشته در رابطه با ایران اگر اجماعی چه محدود و چه گسترده و یا هرگونه حرکت دیگری که اتفاق می​افتاد، صرفا علیه ایران بوده است. همه حرکت​های پیشین برای تخریب شخصیت و هویت ایرانی بوده است و تصویب این قطعنامه اتفاق جالبی است. این می​تواند سرآغاز تفاهم با ایران و درک متقابل از ایران  د باشد که تاثیر نقش ایران را در تامین صلح در منطقه افزایش خواهد داد.

اشاره کردید که پیش از انقلاب یک بار چنین اتفاقی افتاد. همچنین ما شاهد هستیم که یک بار در سال 2001 پیشنهاد ایران برای نامگذاری آن سال به نام سال گفت و گوی تمدن​ها مورد استقبال قرار گرفت. این ها چه تفاوتی با این قطعنامه اخیر دارد؟

قبل از انقلاب لژیون خدمتگذاران حقوق بشر تصویب شد. البته باید توجه داشته باشیم که بعد از انقلاب هم هنگامی که آقای خاتمی در سازمان ملل متحد سیاست تنش زدایی و گفت و گوی تمدن​ها را مطرح  کردند مورد استقبال قرار گرفت. البته باید توجه داشته باشیم که آن یک پیشنهاد بود و با این مسئله​ای که اکنون  به وجود آمده فرق دارد. اکنون طرحی که آقای روحانی مطرح کرده​اند یک طرح عملی  از سوی رئیس جمهوری اسلامی ایران بوده است  که با اجماع به تصویب رسیده است و این با نامگذاری یک سال فرق می​کند. البته هر دو ارزشمند است.

17219