جای خالی ایران در اجلاس وزیران امور خارجه سازمان همکاری اسلامی

وزیران امورخارجه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی از روز دوشنبه 18 آذرماه نشست سه روزه خود را در کوناکری پایتخت گینه آغاز کردند. در چهاردهمین نشست وزیران خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی ، شرکت کنندگان  از سوی 56 کشور  درباره موضوع اصلی اجلاس که  "گفتگوی تمدن ها--عامل صلح و پایداری"  است رایزنی می کنند. بر اساس گزارش سایت این اجلاس  بیش از 500 نماینده از 56 کشور عضو این سازمان در این نشست حضور دارند.   رییس جمهوری گینه در سخنرانی خود در مراسم گشایش گفت که ناآرامی و بحران های برخی کشورهای عضو این سازمان در سال های گذشته مانع از برقراری اتحاد، صلح و همبستگی کشورهای اسلامی شده است. در شرایط رکود اقتصاد جهانی و افزایش تهدید تروریسم، اعضای سازمان همکاری اسلامی باید همکاری و هماهنگی را تقویت کرده، به حل احتلافات و بحران های داخلی اعضا کمک کرده و از بحران های خارج از سازمان جلوگیری کنند.
سئوالی که برای بنده به عنوان یک تحلیلگر سیاسی مطرح می شود این است که چرا با توجه به موقعیت بسیار مناسبی که در این گونه اجلاس ها فراهم می شود ایران در سطح وزیرخارجه شرکت نمی کند ؟ ممکن است امدن آقای لاوروف به ایران دلیل منطقی برای نرفتن آقای ظریف به این اجلاس مهم  باشد که البته می شد چنین دیداری به گونه ای تنظیم شود که با این اجلاس هم زمان نباشد . با این حال حضور معاون بین الملل وزیر خارجه در این نشست هم  در جهت تبیین مواضع ایران در بین کشورهای اسلامی در موضوع هسته ای و مساله سوریه و فلسطین مهم بود وهم  کمک می کرد ایران در عرصه دیپلماسی عمومی بتواند از کشورهای اسلامی برای مهار اسرائیل و تلاش های بی وقفه ای که در جهت اجرائ نشدن توافقنامه ژنو بکار می گیرد ، بهره بگیریم . امیدوارم مشغولیت شدید دستگاه دیپلماسی کشور در پرونده هسته ای ایران موجب نشود که ایران از شرکت فعال در اینگونه اجلاس ها غفلت کند . به هر صورت اگر ایران بخواهد در عرصه دیپلماسی عمومی باتلاشهای منفعلانه رژیم صهیونیست مقابله کند باید در اینگونه اجلاس ها که به دیدگاه های ایران نزدیکترند با تمام توان و امکانات خود شرکت کند. امیدورام که اینچنین باشد زیرا  بنده از سطح هیات ایرانی در این نشست مهم بی اطلاع هستم  ودر خبرها هم چیزی در این مورد نیافتم  [span]
برای همه کسانی که در این موقعیت حساس و تاریخی برای دیپلماسی کشور زحمت می کشند آرزوی توفیق بیشتر دارم  و این نکته را باب توجه دادن در اینجا آوردم