تهران در روزگاری نه چندان دور (حدود دویست سال قبل) قریه ای خوش آب و هوا در ملک ری بود که به واسطه چهار فصل بودن و آب و هوای مطبوع مورد توجه سلاطین قاجار قرار گرفت و بعنوان پایتخت انتخاب گردیده و بنابر مقتضیات وشرایط حاکم بر شهرها و فرهنگ های غالب از جهات اربعه به چهار دروازه منتهی می گردید که بعدها با رشد جمعیت به صورت افقی گسترش یافت که البته این افزایش وسعت به طور نامتناسب و ناموزون و به عبارتی فارغ از هرگونه دیدگاه شهرسازی بود در زمان پهلوی اول ودوم با توجه به تعلق خاطری که به حکومت های غربی وجود داشت در بخشی از شهر ساختمان های جدیدی بنا شد که از منظر شهری تغییراتی در سیمای آن به وجود آورد و بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در دهه اول انقلاب تا اواخر دهه دوم بلحاظ شرایط خاص کشور و دوران دفاع مقدس اقدامات عمرانی ، فرهنگی و اجتماعی مشهودی در تهران صورت نپذیرفت در حالیکه به دلیل امکانات و رفاه بیشتر در شهر تهران روز به روز بر جمعیت آن افزوده می شد و با برخی اقدامات خارج از اراده شهرداری همچون واگذاری های اراضی ، مساحت شهر به 750 کیلومتر مربع افزایش یافت آن هم بدون زیرساخت ها و زیربناهای متناسب با این حجم گسترش و این از هم گسیختگی شهری تا آنجا پیش رفت که انتقال مرکز جمهوری اسلامی مطرح گردید.<br /> <br /> امروز ما شاهد تهران مرکز جمهوری اسلامی ایران هستیم که طی سالیان گذشته شهرداران بسیاری بخود دیده که هر یک به فراخور ، زمان خود منشاء اقدامات عمرانی در شهر بودند ولیکن محدودیت منابع از یک سو و از سوی دیگر اداره شهر تهران بدون استفاده از بودجه عمومی دولت همواره شهرداری را در اجرای برنامه هایش دچار مشکل نموده و با ورود تکنولوژی های جدید و ارتقاء سطح زندگی شهروندان و میل به رفاه بیشتر ، انتظارات از شهرداری دوچندان گردیده که لزوماً نیروهای توانمندی را می طلبد تا با کوهی از مشکلات این کشتی را به ساحل آرامش و درخور شأن مرکز جمهوری اسلامی برساند و این مهم میسرنمی گردد مگر با همت و تلاش و اراده و خرد جمعی ، همانطوریکه در مدیریت اخیر شهرداری از روزهای آغازین بنا نهاده شد و کار ، تلاش و تلاش، آرمان پرسنل خدوم و هیئت رئیسه شهرداری می باشد و امیدوارم محصول زحمات این مجموعه خدوم تکمیل پروژه های نیمه تمام و اجرای پروژه های جدید که هر یک ازآنها از اهمیت و اولویت ویژه زیربنائی و در مقیاس ملی برخوردار است ،باشد و شهروندان شاهد شهری روان و عاری از آلودگی های زیست محیطی گردند. انشاءالله