“گنو”، ثروت گرانبهای هرمزگان

اغلب از جنوب کشور و کرانه های خلیج فارس و دریای عمان یک سرزمین خشک و داغ در اذهان تداعی می شود. حال آن که در هر سرزمینی که تمدن و زندگی انسانی شکل گرفته حتما فضاهایی وجود داشته که …

اغلب از جنوب کشور و کرانه های خلیج فارس و دریای عمان یک سرزمین خشک و داغ در اذهان تداعی می شود. حال آن که در هر سرزمینی که تمدن و زندگی انسانی شکل گرفته حتما فضاهایی وجود داشته که زندگی را قابل تحمل و مطبوع کرده است. در جنوب کشور نیز نقاطی وجود دارند که کمتر شناخته شده اند و از نظر ۳ آب و هوایی با فضای مرسوم و معمول تفاوت دارند.
منطقه حفاظت شده “گنو” در شمال بندرعباس با آب و هوایی مطبوع سرزمینی کوهستانی، از جمله این مناطق به شمار می رود.
گنو، با مساحت ۲۷ هزار و ۵۰۰ هکتار و ارتفاع متغیر ۵۰ تا ۲ هزار و ۳۷۴ متر در شمال بندرعباس قرار دارد و از نظر تنوع گیاهی و جانوری و آب و هوای مطبوع، کوهها و دره ها بی نظیر است.
از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۵۴ این سرزمین را به عنوان منطقه حفاظت شده شناختند؛ اما به دلیل غنای طبیعی از سال ۱۳۵۴ به عنوان پارک ملی معرفی شد. این سرزمین به عنوان بخشی از سرمایه و میراث طبیعی به شمار می رود و شهرت بین المللی دارد. کوه گنو، به سبب داشتن آب و هوای سرد، برف خیز بودن و دامنه هایی سرسبز با آب و هوای مطبوع، از سال ۱۳۲۰ مورد توجه مردم بندرعباس بوده است و در طول این سالها ساکنان شهر برای فرار از گرما، به مناطق ییلاقی کوه گنو مانند کهنوج، باغ کاشان و چاهو سفر می کرده اند.
کوه گنو ۲ قله بزرگ به نام نصیری و بازگرد دارد که بلندترین نقطه را تشکیل می دهند و از انواع درختان جنگلی و بوته های دارویی پوشیده شده اند. درختان انگور، سیب، زردآلو، انار، انجیر، نارنگی، لیموترش، نارنج، انبه و خرما طبیعت زیبای منطقه را زینت بخشیده اند.
چشمه های متعددی با نامهای انارو، باغ زیر، سرا، دزک، الیاسی درمر این باغها را آبیاری می کرده اند، که متاسفانه طی سالهای خشکسالی، تعدادی از آنها خشک شده اند.
کوه گنو از نظر زیست محیطی نیز برای زندگی انواع حیوانات گوشتخوار و علفخوار مانند پلنگ، کفتار، گرگ، شغال، قوچ، میش، بز و آهو مناسب است.
راه رسیدن به منطقه “گنو” از مسیر بندرعباس به بندرلنگه است. در این مسیر، از راه روستایی تازیان با طی کردن یک جاده ۳۰ کیلومتری فرعی، می توان به دامنه کوه گنو رسید.
از جمله جلوه های طبیعی و جذاب گردشگری این منطقه، آب گرم گنو است. این آب گرم از جمله مشهورترین آب گرم های استان هرمزگان به شمار می آید. در فاصله ۲۵ کیلومتری بندرعباس و در حاشیه راه اصلی بندرعباس به تهران (در ۶ کیلومتری جاده اصلی) آب گرم گنو قرار گرفته که در فصل پاییز، زمستان و ماه فروردین پذیرای گردشگران بسیاری است. آب گرم از اعماق زمین می جوشد و پس از عبور از حوضچه هایی که برای مردان و زنان در نظر گرفته شده است به سوی آبادی گنو در دامنه کوه روان می شود و نخلستان گنو را مشروب می کند. این آب در قدیم، چندین آسیاب را به گردش در می آورده و غلات مردم نواحی اطراف را آرد می کرده است. چنین منطقه ای با چشمه سارها، درختان فراوان، هوای لطیف کوهستانی، یک ثروت طبیعی است که مردم منطقه نیز در حفظ آن کوشا هستند.