تقدیم به عشاق علی(ع) و همه پدران مهربان دنیا میلاد مبارک

حسنت به ازل نظر چودر کارم کرد بنمود جمال و عاشق زارم کرد من خفته بدم به ناز درکتم عدم حسن تو به دست خویش بیدارم کرد خجسته باد نام خداوند نیکوترین آفریدگاران که تو را آفرید. نسبت …

حسنت به ازل نظر چودر کارم کرد
بنمود جمال و عاشق زارم کرد
من خفته بدم به ناز درکتم عدم
حسن تو به دست خویش بیدارم کرد
خجسته باد نام خداوند نیکوترین آفریدگاران که تو را آفرید. نسبت به تو نمی توانم درشگفت، نباشم زیرا که چشمان حقیر من لیاقت و توانایی دیدن بزرگی تو را ندارد. مور، چه می داند که براهرام ثلا ثه مصر می گذرد یا برخشتی خام و بی ارزش.
تو آن بلندترین هرمی هستی که تخیل نیرومند می تواند بسازد و من آن کوچکترین مورچه ای هستم که به هیچ عنوان نمی تواند بلندای عظمت تو را درک کند.
و گر خواهی که دریابی به عقل آن رمز، نتوانی
که اندر ساغر موری نگنجد بحر عمانی
یا مولا علی(ع) قبل از تو هیچ اقیانوس با عظمتی را نمی شناختم که به صورت عمود بر زمین بایستد زیرا فرق تو با اقیانوس در این است که تو ایستاده ای و آن بر زمین فرش است. شب آرامش را مدیون چشمان تو است.
طوفان خشم و خروشش را از تو گرفته سخنان تو مایه با روری گیاهان است و گل ها و گیاهان زندگیشان را مدیون تو هستند. چاه از آن زمان که رازهایت را با او در میان گذاشته ای و اشک می ریختی جوشان است. و سفیدی چشمان تو روشنی بخش ستارگان است. چشمانت از شب سیاهتر هستند و هیچ ستاره ای نیست که تو در شب زنده داری هایت به او نگاه نکرده باشی، لبخند تو حیات بخش است. تمام شکوفه ها و گل ها زندگی خود را مدیون طراوت و شادابی معنوی تو هستند. هنگامی که هم زمان با طلوع آفتاب به خانه آن بیوه زن رفتی و شکوه و عظمت حیدریت را برای شاد کردن دل آن یتیمان در اختیار آن ها به رایگان گذاشتی و بر شانه هایت که حتی حضرت محمد (ص) هم پای نگذاشت آنان را نشاندی و از دهان مبارکت که خروش و نعره شیر بیرون می آمد، کلمات صمیمانه و کودکانه جاری ساختی، آیا تاریخ متعجب و شگفت زده بردر خانه آن بیوه زن خشک و لرزان نمانده بود؟
یا مولا علی (ع)! در جنگ احد که جراحات جنگی پیکرت را مانند دشت شقایق سرخ رنگ کرده بود مگر از کدام شراب عشق سرمست بودی که با هشتاد ضربه شلا ق بر خود حد زدی؟
آه! چگونه ابن ملجم پیشانی شجاع غضنفر، وصی نبی نهنگ یم قدرت حق، علی را از هم شکافت؟ چگونه می توان با شمشیری دریایی را از هم شکافت؟ یا علی (ع) دری که به گلستان اندیشه و بینش ما باز کردی هزار بار مهم تر و موثرتر از گشودن در قلعه خیبر می باشد. آفرین به بازوهای توانای اندیشه و رفتار تو آیا خدا در تو به دیده شگفتی نمی نگرد پس فرخنده باد نام خداوند، خداوندی که بهترین آفریندگان است و نیز فرخنده باد نام تو که بهترین مخلوقاتی (فتبارک الله احسن الخالقین)
ای یاس وجود شیعیان، نور دیده ام علی جان! کلمات قاصر من روسیاه و شرمنده شد زیرا که در توصیف تو بسیار ناتوان و بی اعتبار است. هر چند که کلا م و سخن از تو ارزش و اعتبار می گیرد. چگونه می توانم تمام ابعاد وجودی تو را با سخنان محدودم توصیف کنم؟ چگونه توصیف تو را به پایان ببرم؟ در حالی که وصف تو پایان پذیر نیست.
چندت کنم حکایت شرح این قدر کفایت
باقی نمی توان گفت الا به غم گساران
همین افتخار و سروری مرا بس که پیرو آزاده ترین مرد هر دو جهانم. یا علی! به من این لیاقت را عطا کن که بتوانم رهرو با افتخار تو باشم. ای کسی که همه سلول های وجودیم نام تو را می خواند، ای پدر همه مسلمین روز تولدت را بر دیدگانم چون شبنمی ازلی می گذارم و با تمام وجودم فریاد می زنم روز میلادت مبارک باد.

نویسنده : سیده ناهید ابراهیمی