در ملكوت تكلم خدا

نیایش، خواندن خداوند است بی شایبه زمان و زبان و جغرافیا و آیین. چنین است كه حضور در بزم نیایش، فراتر از آداب رسمی شریعت، توجه به ذات دین داری است كه همان رویارویی با امر قدسی است. …

نیایش، خواندن خداوند است بی شایبه زمان و زبان و جغرافیا و آیین. چنین است كه حضور در بزم نیایش، فراتر از آداب رسمی شریعت، توجه به ذات دین داری است كه همان رویارویی با امر قدسی است. دین داران، هریك، به زبان آموخته خود، صفت معبود را بازگفته اند: گاه به زبان خلوت نشینی در كسوت خرقه پوشان، گاه به زبان سخته حكیمان، گاه به زبان باریافتگان به ملكوت تكلم الهی و گاه به زبان بی زبانیِ اهل اشتیاق در هیأت شبانی شیفته.
خداوند به هریك از اینان، نصیبی از عطیه وصل خود را می بخشد، اما از آن جا كه دین داری برخوردار از مراتب است، دین ورزی در هیأت دعا را نیز منازلی است. آنان كه، به قوّه ربانی عصمت، از این فیض قدسی، نصیب های فاخر برده اند، بی گمان، بیش و بهتر از دین داران خُرد می توانند آداب و مناسك این رویارویی را بیاموزانند.
آنچه پیشوایان دین(ع)، در هیئت مناجات بر زبان رانده اند، جلوه تام و تمام و به قاعده اظهار شیدایی و بندگی و ایمان و شهادت بر آستان خدا است. دعا در قاموس آنان فقط بهانه ای نیست برای نگریستن با چشم سر به جهان معنویت های ربانی. درونمایه مناجات ها انسان را، بیرون از حدّ زمان، به شناور شدن در رازهای ماورایی فرامی خواند:
ستایش خداوندی راست كه هیمنه قَدَرش را نتوان بازگرداند و از عطایش باز نتوان داشت؛ همو كه هیچ برساخته ای به صُنعش شبیه نیست ... خدایا! مشتاقانه به درگاهت آمده ام حالی كه پروردگاری ات را گواهی می دهم و به خدایی ات اعتراف می كنم .... خدایا! مرا چنان اندیشناك خود كن كه گویی می بینمت و مرا به موهبت تقوا نیكبخت كن و به تیره روزیِ نافرمانی ات دچارم مكن .... خدایا! مرا غنای نفس، یقین قلب، اخلاص در كردار و بصیرت در دین عطا كن....
خدایا! به یُمنِ روشنان ذات گرامی ات، كه فراز و فرود جهان را نورانی كرده است، از تو می خواهم كه مرا به خشم كیفربارت نمیرانی ... ای مولا! تویی كه منّت می نهی، نعمت می بخشی و نیكویی می كنی.... و منم كه خطا آورده ام و جهل ورزیده ام و پیمان شكسته ام.... از تو می خواهم كه در این هنگام مرا از كسانی در شمار آوری كه از تو حاجت خواستند و تو عطایشان دادی، تو را سپاس گفتند و تو بر نعمت هاشان افزودی... یا ذالجلال والاكرام

بازگردان فارسی فرازهایی از مناجات عرفه