بهاءالدین محمد اصفهانی‌بن ملا تاج‌الدین حسن‌بن محمد لنجانی رویدشتی فاضل هندی

جنسیت: مردتولد و وفات: (۱۰۶۲ -۱۱۳۷ - ۱۱۳۵) قمریمحل تولد: مشخص نیست.شهرت علمی و فرهنگی: عالم امامی ، فقیه ، محدث و مفسرمعروف به بهاء و تاج‌الفقها و فاضل اصفهانی. گاهی به ‌جهت …

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۰۶۲ -۱۱۳۷ - ۱۱۳۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عالم امامی ، فقیه ، محدث و مفسر
معروف به بهاء و تاج‌الفقها و فاضل اصفهانی. گاهی به ‌جهت تألیف کتاب "کشف‌اللثام" به او کاشف‌اللثام گفته‌اند. با اینکه اصفهانی است ، اما چون در اوایل زندگانی با پدر خود ، ملا تاج‌الدین حسن ، به هندوستان رفت و مدتی در آنجا اقامت کرد ، بعد از مراجعت به اصفهان به فاضل هندی مشهور شد. وی قبل از رسیدن به دوازده سالگی به تصنیف مشغول شد. در دوازده سالگی از فراگیری علوم عقلی فارغ شد. او از شاگردان ملا محمد باقر مجلسی است. وی به واسطۀ پدر خود ، ملا تاجا ، از ملا حسن‌ علی‌بن ملا عبدالله از مشایخ علامۀ مجلسی است ، روایت حدیث کرد. شیخ احمد حلّی و محمد علی کشمیری از شاگردان او هستند که از وی دارای اجازه بودند. به‌ هنگام فتنۀ افغان در اصفهان درگذشت و در تخت پولاد دفن شد. بعدها حاج ملامحمد نائینی در کنار او به خاک سپرده شد و قبور این دو تن به فاضلان مشهور گشت. از آثار وی: "تفسیر قرآن"؛ "تلخیص‌الشفاء" ، در حکمت که ملخص "شفا" ی ابن سینا است؛ "کشف‌اللثام و الابهام عن قواعدالاحکام" ، در فقه ، که شرح "قواعد" علامه حلّی و از مهم‌ترین تألیفات فاضل هندی است که صاحب "جواهر" و صاحب "ریاض" به آن اعتماد بسیار داشتند و از مدارک کتب ایشان است؛ "المناهج‌السویهٔ" ، در شرح"روضهٔالبهیهٔ"؛ "مناسک‌الحج"؛ "کلید بهشت" ، به فارسی ، در اصول دین؛ "النجاهٔ"؛ "احالهٔ‌النظر" ، در قضاء و قدر؛ "التمحیص" یا "ملخص‌التلخیص" ، خلاصه‌ای از "تلخیص‌المفتاح" خطیب قزوینی دمشقی ، در علم بلاغت؛ "چهار آئینه" ، به‌ فارسی ، در اثبات امور چهارگانه که آن را به‌نام شاه سلطان حسین صفوی تألیف کرده است؛ "جوابات‌المسائل‌الفقهیه" ، که بیشتر آن در عبادات است؛ حاشیه بر "شرح‌المواقف" سید شریف جرجانی؛ حاشیه بر شرح "الهدایهٔالاثیریهٔ" سید شریف جرجانی؛ حاشیه بر شرح "الهدایهٔالاثیریهٔ" میبدی؛ شرح "العقائدالنسفیهٔ"؛ "رسالهٔ فی‌الاحتیاطات‌اللازمهٔ‌العمل" ، که شاگرد او شیخ عبدالحسین‌بن عبدالرحمان بغدادی آن را از املائات او نوشته است؛ "اللالی‌العبقریهٔ فی شرح‌العینیهٔالحمیریهٔ"؛ "الخورالبریعهٔ فی اصول‌الشریعهٔ" و شرح آن؛ "الزبدهٔ" ، در اصول دین.