نظام‌الدین - نجم‌الدین عبید زاکانی

جنسیت: مردتخلص: عبیدتولد و وفات: (۷۰۰ - ۷۷۱ -۷۷۲) قمریمحل تولد: ایران - قزوین - قزوینشهرت علمی و فرهنگی: نویسنده و شاعروی از خاندان زاکانیان ، تیره‌ای از اعراب بنی خفاجه ، …

جنسیت: مرد
تخلص: عبید
تولد و وفات: (۷۰۰ - ۷۷۱ -۷۷۲) قمری
محل تولد: ایران - قزوین - قزوین
شهرت علمی و فرهنگی: نویسنده و شاعر
وی از خاندان زاکانیان ، تیره‌ای از اعراب بنی خفاجه ، است. در قزوین نشو و نما یافت. در ابتدای امر در شمار وزیران بود. در زمان شیخ جمال‌الدین ابو اسحاق اینجو به شیراز رفت و وزیر او رکن‌الدین عمیدالملک را مدح گفت. عبید همچنین سلطان اویس جلایر و شاه شجاع را نیز مدح گفت. مدتی هم در بغداد به‌ همراه سلمان ساوجی به‌سر برد. عبید علاوه بر اینکه در سرودن شعر در قالب‌های مختلف استاد بود ، از قوی‌ترین طنزپردازان ایران به ‌شمار می‌رود که با تازیانه انتقاد و طنز اوضاع اخلاقی و سیاسی عصر خود را به زبان هزل و طنز نکوهش کرده است. عباس اقبال آشتیانی نخستین کسی است که به اهمیت آثار عبید از لحاظ جامعه‌شناسی پی برد و آن را در مقدمه آن بر "کلیات عبید زاکانی" متذکر شد. از آثار وی: منظومۀ "موش و گربه" که سراسر طنز و انتقاد است؛ رسالۀ "فالنامۀ بروج"؛ رسالۀ "دلگلشا" ، در حکایات به‌ زبان عربی و فارسی؛ "اخلاق‌الاشراف"؛ "صد پند"؛ "ریش‌نامه"؛ مثنوی "عشاق‌نامه"؛ "دیوان" شعر.