ابوالفتح ، سلطان ابراهیم‌میرزا جاهی صفوی

جنسیت: مردنام پدر: بهرام‌میرزاتخلص: جاهیتولد و وفات: (۹۴۶ -۹۸۴) قمریمحل تولد: مشخص نیست.شهرت علمی و فرهنگی: خطاط و شاعروی به‌ علو همت و وفو فضل و لطف طبع در میان شاهزادگان …

جنسیت: مرد
نام پدر: بهرام‌میرزا
تخلص: جاهی
تولد و وفات: (۹۴۶ -۹۸۴) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط و شاعر
وی به‌ علو همت و وفو فضل و لطف طبع در میان شاهزادگان صفویه ممتاز بود. در جوانی به‌ دامادی طهماسب رسید و ایالت خراسان به ‌او تفویض شد. او از علوم متداول ، صرف و نحو ، معانی و بیان ، عروض و قافیه ، معما ، انشاء ، منطق و حکمت طبیعی و الهی ، طب ، ریاضی ، موسیقی ، هیئت ، تاریخ ، علم انساب و ... حظی وافر داشت و همچنین با فنون مختلف و هنرهای خوشنویسی ، نقاشی و تذهیب و تصویرسازی ، زرفشانی ، صحافی و خاتم‌سازی آشنا بود. همچنین شعر فارسی و ترکی را نیکو می‌سرود. وی علم تجوید و قرائت را نزد شیخ فخرالدین طبسی و پدر او ، شیخ حسن‌علی ، آموخت. جاهی در خط نستعلیق ، ابتدا چندی نزد مالک دیلمی تعلیم گرفت اما چون به ‌شیوۀ میرعلی هروی متمایل بود ، از روی خط او مشق می‌کرد و گاهی نیز کتابت خفی می‌کرد. سلطان ابراهیم‌میرزا پس از دوازده سال فرمانروایی خراسان به پایتخت (قزوین) احضار شد و شاه‌اسماعیل دوم براثر عداوت و کینه‌ای که از وی و دیگر شاهزادگان داشت ، او و یازده تن دیگر را به ‌قتل رسانید. جاهی به ‌صحبت دانشمندان و شعرا و ادبا و هنرمندان میل فراوان داشت و در مجلس وی غالباً دانشمندان و موسیقیدانان حاضر بودند. او چند ساز را به‌خوبی می‌نواخت و در نواختن قانون شاگرد قاسم قانونی هراتی بود. از شاگردان وی می‌توان به میرمنشی قمی (پدر قاضی‌احمد) ، خاقانی ثانی ، خواجه‌حسین ثنایی مشهدی ، انیسی شاملو و ملاشکوهی اشاره کرد. مجموعۀ آثار وی عبارتند از: "خطوط خوشنویسان"؛ "تصاویر مصوران"؛ "جواهرات"؛ "ظروف چینی". همچنین وی در کتابخانۀ خود قریب چهارهزار نسخۀ خطی داشته است. جاهی صاحب "دیوان" شعری قریب سه‌هزار بیت است. از خطوط او دو قطعه موجود است که هردو رنگۀ تحریر ، یکی به‌قلم سفیداب و دیگری به‌ زعفران ، به‌خط نستعلیق سه‌دانگ خوش و هردو به ‌شیوۀ میرعلی هروی است ، با رقم‌های: "فقیر ابراهیم‌بن بهرام غفر ذنوبه" و "فقیر ابراهیم".