حسین بن حیدر بن حسین ابوطاهر خاتونی بجلی

جنسیت: مردتولد و وفات: ( ... - بعد از ۵۳۲) قمریمحل تولد: مشخص نیست.شهرت علمی و فرهنگی: شاعر ، کاتبملقب به موفق‌الدین ، موفق‌الدوله ، معین‌الملک و معین‌الدین. وی از بزرگان دولت …

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - بعد از ۵۳۲) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر ، کاتب
ملقب به موفق‌الدین ، موفق‌الدوله ، معین‌الملک و معین‌الدین. وی از بزرگان دولت سلجوقی بود. سبب شهرت او به خاتونی ، ظاهراً از آن رو است که چندی متصدی امور و مستوفی گوهر خاتون ، همسر محمد‌بن ملکشاه سلجوقی بود. از دوران کودکی و نوجوانی او اطلاع دقیقی در دست نیست. بنابراین می‌توان گفت که ابوطاهر از ابتدای کار خود در پایان عمر در دربار سلجوقی خدمت می‌کرد و به کار دبیری و خدمت دیوانی مشغول بود. در شهر ساوه کتابخانه‌ای بزرگ به ابوطاهر منسوب بود ، وی کتابخانهٔ ارزشمند خود را وقف جامع ساوه کرد. این کتابخانه معتبر احتمالاً در حملهٔ مغولان از میان رفت. ابوطاهر نزد بزرگان چون ابومظفر ، محمد ابیوردی و ناصح‌الدین ابوبکر احمد ارجانی تحصیل کرد. ادیبان و شاعران آن روزگار که ، او را مدح گفته‌اند ، او را با عنوان استاد‌الموفق یاد کرده‌اند که از وی "دیوانی" به جای نمانده است. ولی در تذکره‌ها و برخی‌ از کتاب‌های ادب ، لغت ، تاریخ ، ابیاتی از او نقل شده است و صاحب "الذریعه" به نقل از "آثار‌البلاد" قزوینی ، "دیوانی" را به وی نسبت داده‌اند. برخی از اشعار فارسی ابوطاهر خاتونی را عماد‌الدین کاتب به عربی ترجمه کرد. دولتشاه سمرقندی در "تذکره‌الشعرا" از دو کتاب او نام می‌برد. یکی کتاب
"مناقب ‌الشعراء" که در احوال شاعران پارسی‌گوی است و دیگری "تاریخ‌ آل‌سلجوق" که به ذکر احوال سلاطین و امراء این سلسله اختصاص داشته و متضمن مشاهدات شخصی ابوطاهر بوده و از آثار دیگر وی "شکارنامهٔ ملکشاه" که مؤلف "راحهٔ‌الصدور" آن را به خط مؤلف دیده است. آنچه به‌نام ابوطاهر باقی مانده است رسالهٔ کوتاهی است به زبان عربی با عنوان "تنزیر‌الوزیر الزیر ‌الخنزیر" در لعن و ذکر مثالب نصیر‌الملک وزیر سلطان محمد‌بن ملک‌شاه. در بعضی از تذکره‌ها و برخی تواریخ اسم او را اصم یا معین‌الدوله اصم گفته‌اند ، و چنین برمی‌آید که شهرت او به اصم به سبب سنگینی گوشش بود ، و ظاهراً در دوره سلطنت سنجر یعنی در اواخر عمر به این نام معروف شد.