حسن انوشه، که بود؟

برای کسانی که با ترجمه متون تاریخی سر و کار دارند، نام زنده یاد حسن انوشه، با بسیاری از آثار مهم و تأثیرگذار تاریخی پیوندی ناگسستنی دارد.

او که دیروز در ۷۵ سالگی و بر اثر بیماری سرطان، دار فانی را وداع گفت، در طول عمر پربرکتش، آثاری مانند «ایران در سپیده دم تاریخ»، دو مجلد از «تاریخ ایران کمبریج»، «ایران و تمدن ایرانی» و ... را به زبان فارسی ترجمه کرد و در اختیار مشتاقان این علم قرار داد.

زنده یاد انوشه قلمی روان و تأثیرگذار داشت. او در ترجمه بسیار دقیق بود و می کوشید حتی در پاورقی ها و ارجاعات نیز، ضوابط یک ترجمه علمی و خوب را رعایت کند. وی در ارجاعات، به سراغ منابع فارسی می رفت و عین آن منابع را نقل می کرد؛ چون معتقد بود خواننده فارسی زبان باید با متون اصلی مورد استفاده نویسندگان غربی که عموماً به فارسی است،ارتباط برقرار کند.

طی سال های اخیر، برخی سعی کردند تا در امر ترجمه متون مهمی مانند «تاریخ ایران کیمبریج»، با زنده یاد انوشه رقابت کنند؛ اما نتوانستند به موفقیت وی دست یابند.