دانستنی هایی درباره صرع

صرع چهارمین اختلال عصبی رایج است و احتمالا حداقل یک نفر را می شناسید که مبتلا به صرع باشد.

هنوز کم و بیش چیز هایی وجود دارد که درباره صرع نمی دانیم، مثل علت دقیق آن. گاهی این یک اختلال منفرد است، اما گاهی هم تاثیر یک بیماری دیگر است. حتی صرع انواع مختلفی دارد و می تواند در بخش های مختلفی از روز اتفاق بیفتد. در این مطلب با حقایق جالبی درباره این بیماری آشنا می شوید.

یک بیماری شایع

صرع چهارمین اختلال عصبی شایع جهان است که با تشنج های بدون محرک و عودکننده شناخته می شود. یک بیماری که طیف گسترده ای از انواع تشنج را شامل می شود. در صرع تشنج های مکرر تجریه می شود که در مغز آغاز می شوند و معمولا وقتی به عنوان صرع شناخته می شود که فرد بیش از یک تشنج داشته باشد.
صرع حساس به نور

نور فقط روی حدود ۳% از مبتلایان به صرع تاثیر می گذارد، که صرع حساس به نور نامیده می شود.
فیلسوف یونانی

فیلسوف یونانی بقراط (۴۶۰-۳۷۷ قبل از میلاد) اولین کسی بود که فکر کرد سرچشمه صرع در مغز است.
شبانه و روزانه

برخی افراد تشنج را در بیداری تجربه می کنند، اما ممکن است برخی افراد آن را هنگام خواب تجربه کنند.
واکنش های متفاوت

تشنج ها همیشه به شکل حرکات ناگهانی و نامنظم و شدید بدن نیستند، برخی افراد حالت گیجی و سرگردانی و از دست دادن هوشیاری را تجربه می کنند.
تغییرات هورمونی

زنان بیشتر با صرع دست و پنجه نرم می کنند. تغییرات هورمونی در دوران بارداری، کنترل صرع را دشوار می کند، به خصوص اگر دارو برای کودک مضر باشد.
انواع مختلف

صرع به روش های مختلفی روی افراد تاثیر می گذارد. بسیاری از افراد مبتلا به صرع چند نوع تشنج را تجربه می کنند.
علت تشنج

علت تشنج تقریبا ناشناخته است، اگرچه صرع را گاهی به آسیب مغزی یا زمینه خانوادگی نسبت می دهند.
ناگهانی و غیرمنتظره

کارشناسان تخمین می زنند از هر ۱۰۰۰ نفر مبتلا به صرع، هر سال یک نفر در اثر مرگ ناگهانی غیرمنتظره در صرع می میرد. همچنین مرگ در اثر تشنج طولانی هم ممکن است.
اورژانسی


هر سال ۲۲ تا ۴۲ هزار نفر در آمریکا در اثر موارد اورژانسی تشنج جان خود را از دست می دهند.
حتما کسی را می شناسید

صرع نادر نیست. فقط در آمریکا حدود ۳.۴ میلیون فرد بالغ و کودک مبتلا به صرع زندگی می کنند.
غیرقابل درمان

متاسفانه دارو ها در مورد همه موارد صرع جواب نمی دهند. تنها در آمریکا حدود یک میلیون نفر صرع کنترل نشده دارند.
مهارت های مقابله ای

صرع یک مشکل پزشکی مزمن است که هیچ درمان خاصی ندارد. اما با دارو های مناسب، بیماران می توانند با موفقیت درمان شوند.
درست مثل شما

به جز مواردی که شدید یا غیرقابل درمان است، افراد مبتلا به صرع می توانند مثل افراد عادی کار و زندگی کنند.
همه برابرند

همه افراد صرف نظر از سن یا پس زمینه، می توانند صرع بگیرند و در کهنسالان به اندازه کودکان رایج است.
انتقال

صرع یک اختلال عصبی غیرمسری است. شما نمی توانید آن را از کسی بگیرید یا به دیگران انتقال دهید.
نگران نباشید

محدود کردن کسی که تشنج کرده می تواند بسیار خطرناک باشد. بیشتر تشنج ها خودشان بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه تمام می شوند، بنابراین اشیایی که ممکن است باعث آسیب شوند را بردارید و از قوانین کمک های اولیه پیروی کنید.
هرگز این کار را نکنید

هیچ وقت سعی نکنید چیزی را به زور وارد دهان کسی کنید که تشنج کرده است. واکنش درست این است که آن ها را به پهلو بخوابانید و زیر سرشان بالش یا چیز نرمی قرار دهید.
زبانتان را نگه دارید

یک شایعه پیرامون تشنج های صرعی وجود دارد، که طی تشنج صرعی ممکن است زبانتان را ببلعید. اما این کاملا غلط است، چون از لحاظ فیزیکی غیرممکن است.
شگفتی پزشکی مدرن

اولین دارویی که برای درمان صرع استفاده می شد، فنوباربیتون در سال ۱۹۱۲ بود. اکنون بیش از ۲۵ نوع دارو وجود دارد.
بزرگ شدن

تعداد کمی از کودکانی که تشنج می کنند، مبتلا به صرع می شود. بیشتر اوقات دچار تشنج دوم نمی شوند.

منبع: list25