نقش فسفر در بدن

فسفر از املاحی است که در بسیاری از مواد غذایی یافت می شود و از معمول ترین عناصر موجود در محیط زیست است.

فسفر از املاحی است که در بسیاری از مواد غذایی یافت می شود و از معمول ترین عناصر موجود در محیط زیست است. فسفر حدود یک درصد از کل وزن بدن را به خود اختصاص می دهد. فسفات یکی از رایج ترین اشکال فسفر به حساب می آید که در شوینده های ظروف، ترکیبات آشپزی و پنیرهای فرآوری شده موجود است. همچنین نوع دارویی فسفر هم تولید شده است که می توان آن را به صورت مکمل های غذایی و زمانی که بدن به دلیل ابتلا به برخی از بیماری ها فسفر کافی تولید نمی کند، مصرف کرد. عنصر فسفر به همراه کلسیم به تولید استخوان در بدن کمک می کند هرچند باید دقت کرد که رعایت تعادل در مصرف آن دو ضرورت دارد. با مصرف میزان بالایی از کلسیم، بدن فسفر کمتری جذب می کند و برعکس آن نیز اتفاق می افتد. همچنین کلسیم برای جذب کافی فسفر بدن به ویتامین D نیاز دارد. کاهش سطح فسفر موجود در خون موجب می شود سطح انرژی بدن پایین آید و این امر موجب ضعف ماهیچه ها، خستگی و کم طاقتی در برابر فعالیت جسمی می شود. همچنین در صورتی که پایین بودن میزان فسفر با کاهش سطح کلسیم و ویتامین D همراه باشد، در طولانی مدت ضعف و نرمی استخوان ها را موجب می شود. این وضعیت باعث درد ماهیچه ای و مفاصل می شود. پایین بودن سطح فسفر در بدن می تواند نشانه ای از وجود یک اختلال دیگر نیز باشد.

بالا بودن سطح فسفر در خون می تواند با علایمی همراه باشد که برخی از نشانه های آن مشابه علایم پایین بودن فسفر است. همچنین بالا بودن سطح فسفر موجب قرمزی چشم و خارش و حساسیت آن می شود.