خوشبختی میتواند نشانههای فراوانی داشته باشد و مطمئنا نمیتوان همه آنها را نام برد ؛ امّا با استفاده از متون دینی مان به چند گزینه اشاره میکنیم که آنها را موجب سعادت دانسته اند.
خوشبختی میتواند نشانههای فراوانی داشته باشد و مطمئنا نمیتوان همه آنها را نام برد ؛ امّا با استفاده از متون دینی مان به چند گزینه اشاره میکنیم که آنها را موجب سعادت دانسته اند. یکی از این نشانهها «تحرّک داشتن» است و گفته شده که خوشبختی، هیچ گاه با سکون و بطالت به دست نمیآید. دیگر نشانه خوشبختی، «عمل کردن به دانسته ها»ست و توصیه میشود که با این کار، خوشبخت شوید.
«همنشینی با دانشمندان و عالمان»، یکی دیگر از نشانه هاست. دین مقدّس اسلام، توصیههای زیادی در این زمینه دارد و ارزش و بهای فراوانی برای علم و دانش و علما و اندیشمندان قائل شده است، تا آنجا که خوشبختی را در گرو تعامل با دانشمندان میداند. ایمان، محاسبه نفس، کوشش در راه اجرای فرمانهای خداوند و... را نیز میتوان از این نشانهها دانست. عجیبْ اینجاست که در میان این نشانه ها، «چشیدن سختیها و تلخیها» نیز وجود دارد ؛چرا که تا سختی نباشد، راحتی معنا ندارد و تا بیماری نباشد، ارزش سلامتی شناخته نمیشود.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است