زیرگرفتن حیوانات جایزه ندارد

هر سال تعداد زیادی از گونه‌های جانوری کشورمان قربانی تصادفات جاده‌ای و ندانم کاری انسان‌ها می‌شود، از جانورانی مانند گربه تا یوزپلنگ، روباه و انواع حیوانات وحشی که در کشورمان زندگی می‌کند.

هر سال تعداد زیادی از گونه‌های جانوری کشورمان قربانی تصادفات جاده‌ای و ندانم کاری انسان‌ها می‌شود، از جانورانی مانند گربه تا یوزپلنگ، روباه و انواع حیوانات وحشی که در کشورمان زندگی می‌کند.

نکته اینجاست که مرگ حیواناتی مانند گربه ها در شهرها به موضوعی عادی بدل شده تا آنجا که برخی انسان های روانپریش برای زیرگرفتن و کشتن حیوانات با یکدیگر رقابت می کنند.

متاسفانه به دلیل این که در کشورمان قانونی برای برخورد با این افراد وجود ندارد و سازمان های مردم نهاد هم آن طور که باید و شاید فعال نیستند، حاشیه امنی برای این افراد به وجود آمده است.

افزون بر این، بیشتر مردمی که به طور اتفاقی با این حیوانات تصادف می کنند، نمی دانند برای کمک به حیوان زخمی چه باید انجام دهند، به همین دلیل جاندار زخمی را کف خیابان رها کرده و راه خود را در پیش می گیرند.

این در حالی است که این افراد حداقل می توانند با تماس با نهادهای مردمی مانند انجمن حمایت از حیوانات برای نجات جان حیوان آسیب دیده تلاش کنند البته این اوضاع در جاده های برون شهری برای حیوانات خطرناک تر است، زیرا انسان با تخریب زیستگاه های حیات وحش و ساخت جاده و معادن در این مناطق سبب کاهش منابع غذایی آنها شده و به همین دلیل گونه های جانوری ناچارند برای تامین غذا به شهر و روستاها نزدیک شده و متاسفانه تعدادی از آنها به دلیل تصادف با خودرو های عبوری تلف شوند.

بر اساس آمارهای منتشر شده در شش سال اخیر دلیل ۷۰ درصد مرگ و میر گونه های جانوری در کشور تصادفات جاده ای اعلام شده است.

برای نمونه در این مدت ۱۶ یوزپلنگ، ۱۴ پلنگ، ۹ گربه کاراکال، ۱۰۴روباه و ۲۱ گرگ به دلیل تصادف با خودرو کشته شده اند.

از این گذشته برخی از این گونه ها در خطر انقراض قرار داشته و هر سال برای حفظ آنها برنامه هایی در کشور اجرا می شود به همین دلیل تلف شدن آنها در جاده ها هزینه جبران نشدنی به کشور تحمیل می کند.

این در حالی است که مسئولان با برنامه ریزی برای حل مشکلاتی مانند تخریب زیستگاه حیات وحش، نبود تابلو و علائم هشداردهنده در جاده ها و ساخت و ساز در مناطق حفاظت شده می توانند برای نجات جان گونه های جانوری قدم بردارند.

مهدی آیینی