یکی از پلیدترین صفاتی که در قرآن از آن به صراحت یا به صورت مفهومی یاد شده و مورد سرزنش قرار گرفته، لجاجت و اصرار ورزیدن بر سخنان و عقاید باطل است که منجر به تکذیب انبیاء، آیات الهی و حتّی قتل انبیای الهی میشود.
یکی از پلیدترین صفاتی که در قرآن از آن به صراحت یا به صورت مفهومی یاد شده و مورد سرزنش قرار گرفته، لجاجت و اصرار ورزیدن بر سخنان و عقاید باطل است که منجر به تکذیب انبیاء، آیات الهی و حتّی قتل انبیای الهی میشود. لجاجت در اصطلاح، به اصرار ورزیدن در کاری همراه با عناد که از انجام آن نهی شده، گفته میشود. پیامبر خدا(ص) درباره آغاز و فرجام لجاجت میفرمایند: بپرهیز از لجاجت؛ زیرا که آغاز آن نادانی و فرجامش پشیمانی است۱. امام علی(ع) نیز فرمودند: لجاجت، اندیشه را میبَرد۲. ایشان همچنین میفرمایند: لجاجت، جنگها به بار میآورد و دلها را کینهور میسازد۳. یکی از پیامدهای لجاجت فرو رفتن در گناهان است که علت اصلی آن همان حق گریزی است به طوری که انسان لجوج را غرق در گناه کرده و در باتلاق انبوهی از گناهان فرو میبرد.
خداوند متعال در این باره چنین میفرمایند: و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر میشود)، و آنها را به گناه میکشاند...۴. در حقیقت این آیه به یکی از صفات زشت منافقان اشاره کرده که آنها بر اثر تعصب و لجاجت در برابر هیچ حقیقتی، تسلیم نمیشوند و همین لجاجت، آنها را به بدترین گناهان میکشاند۵.منابع روایات: ۱- تحفالعقول: ۱۴ منتخب میزانالحکمه: ۵۰۰. ۲- نهجالبلاغه: الحکمه ۱۷۹ منتخب میزانالحکمه: ۵۰۲. ۳- غررالحکم: ۱۷۱۸ منتخب میزانالحکمه: ۵۰۲. ۴- بقره / سوره۲، آیه۲۰۶. ۵- تفسیر نمونه، ج۲، ص۷۵.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است