شبکه های اجتماعی و بازار کسب و کار

امروزه شبکه های اجتماعی نقش مهمی در فعالیت های گوناگون اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی بازی میکند؛ چراکه در امروزه مردم وقت زیادی را در این شبکه ها صرف میکنند، و این شبکه ها بستری مناسب برای معرفی و تبلیغ و توسعه ی دامنه ی فعالیت ها می باشد.

امروزه شبکه های اجتماعی نقش مهمی در فعالیت های گوناگون اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی بازی میکند؛ چراکه در امروزه مردم وقت زیادی را در این شبکه ها صرف میکنند، و این شبکه ها بستری مناسب برای معرفی و تبلیغ و توسعه ی دامنه ی فعالیت ها می باشد. این اهمیت در عرصه ی اقتصادی نیز چشم گیر است و در جهان امروز که تجارت و بازرگانی جنبه ی فرامرزی پیدا کرده است، بهره مندی از شبکه های اجتماعی نه به یک انتخاب که به یک ضرورت بدل شده است؛ چنانکه در سال ۲۰۱۲ اکثر کارفرمایان در کشورهای مختلف از طریق همین شبکه ها با مردم در تعامل بوده و به معرفی و تبلیغ فعایت ها و تولیدات خود پرداخته اند.
اما نکته ای که باید به آن توجه داشت آن است که همانقدر که این شبکه ها برای توسعه ی فعالیت های اقتصادی مقرون به صرفه است، در صورت عدم رعایت نکاتی به ظاهر کوچک، می تواند سبب ایجاد مشکلاتی نیز گردد. به عنوان مثال، در یکی از کشور های غربی، مدیر یک شرکت خدمات دهنده ی اینترنتی برای ارتباط با مخاطبان و کاربران خود، صفحه ای در یکی از شبکه های اجتماعی ایجاد نمود و طی یکسال هفده هزار مشترک در صفحه ای که به نام شرکت تاسیس شده بود جذب نمود. پس از چندی وی از مدیریت شرکت کنار گذاشته شد و به فعالیت دیگری مبادرت ورزید، وی نام صفحه ی شرکت در شبکه ی اجتماعی را به نام خود تغییر داد و به انتشار مطالب و تبلیغات خود در صفحه ای پرداخت که در واقع مشترکان آن به اعتبار نام شرکت، مشترک شده بودند! شرکت نیز به همین استناد از وی شکایت نمود، اما وی مدعی بود که ایجاد کننده ی صفحه او بوده است و مالکیت آن متعلق به شرکت نیست. بنابراین یکی از مشکلات احتمالی، اختلاف در مالکیت این صفحات است که با توجه به اینکه بعضا به نظر برخی حقوقدانان این صفحات مال تلقی نمی شود و در عین حال منافع زیادی دارد، می تواند منشا اختلاف شود.
دیگر موضوعی که در این رابطه می توان در موردش سخن گفت، نظرات و انتقادات مخرب است که از سوی کارمندان اخراجی یا کارمندانی که با کارفرما دچار اختلافاتی شده اند، ذیل مطالب و تبلیغات شرکت درج میگردد، که با توجه به اینکه مردم از اختلافات داخلی شرکت بی اطلاع اند، این نظرات سبب ایجاد نگاه منفی مردم به تولیدات و فعالیت های شرکت میگردد و یا نظرات توهین آمیزی نگاشته میشود که درخصوص مسئولیت انتشار این مطالب اختلاف نظر است و برخی قائل به مسئولیت صاحب صفحه اند و برخی به مسئولیت نگارنده ی نظر و برخی نیز هردو.
بدیهی است که چشم انداز قانونی برای شبکه های اجتماعی در سطح جهان در خصوص اختلاف بین کارفرمایان و کارمندان در حال تکامل است. اما تا زمانی که قواعد لازم وضع گردد، کارفرمایان باید در هنگام تهیه ی مرامنامه ی صفحه ی خود در شبکه های اجتماعی، نکاتی را در نظر بگیرند، از جمله آنکه به کارمندان خود و اشخاص دیگر هشدار دهند، چنانچه اقدام به درج مطلبی در خصوص شرکت و کارفرما یا درج مطالب توهین آمیز در این صفحات بپردازند، مسئولیت آن با خودشان است. ثانیا کارفرما باید به کارمندان هشدار دهد که از انتشار مطلب محرمانه یا مطالبی که منع قانونی دارد خودداری نمایند. رعایت این نکات سبب ایجاد فضایی مناسب در این شبکه ها برای کارفرمایان، کارمندان و مخاطبین می گردد و باعث صرفه جویی در زمان و هزینه ی کارفرمایان می گردد.

خدایار سعیدوزیری