پنجرهٔ مخفی

● کارگردان: دیوید کوئپ. فیلم‌نامه: دیوید کوئپ؛ براساس داستانی از استیون کینگ. بازیگران: جانی دپ، جان تورتورو، ماریا بلو، تیموتی هاتن. مدت: ۹۶ دقیقه.
مورت رینی (دپ) نویسنده، در کلبهٔ دور افتاده‌اش در جنگل، تنها و منزوی، زندگی می‌کند. او بعد از جدائی از همسرش، دچار نوعی انسداد ذهنی شده که برای نویسنده‌ها پیش می‌آید. موفقیت حرفه‌ای هم نتانسته تنهائی مداوم و نیز بیزاری از همسر سابقش اِمی (بلو) و دوست جدید وی، تد (هاتن) را کاهش دهد. وقتی جان شوتر (تورتورو) ظاهر می‌شود و ادعا می‌کند که مورت داستان او را دزدیده است و زندگی بی‌ثبات او، به یکباره زیر و رو می‌شود که تلاش او برای اثبات بی‌گناهی‌اش، وی را در چنان موقعیت خطرناکی قرار می‌دهد که به‌زودی کنترل اوضاع از دست‌اش خارج می‌شود.
این ماجرا برگرفته از داستان کوتاه استیون کینگ است؛ پرهیجان، ترسناک و در عین حال هوشمندانه. زمان زیادی در فیلم صرف خلق جو دلهره‌آوری می‌شود که تنهائی مورت در کلبه‌اش و منگی و دلمردگی او، به آن دامن می‌زند و این حس خفقان در کلبه، به تمام صحنه‌های فیلم تسری پیدا می‌کند. ورود تهدیدآمیز شوتر، ضربه‌ای قاطع و کوتاه، به وضع کسالت‌بار و خمودهٔ اوست و به‌تدریج که شوتر در جستجو برای یافتن حقیقت متزلزل می‌شود، فیلم لحن ترسناک‌تری به‌خود می‌گیرد. مثل داستان اصلی، اوج ماجرا، آن‌قدرها که انتظار می‌رود، تکان‌دهنده نیست. البته این موضوع، احتمالاً به‌دلیل تکیه به شعور بالای تماشاگران امروزی است، نه به‌علت ضعف پیرنگ. دو بازیگر اصلی، سطح فیلم را از حد فیلم‌های هیجانی بالاتر می‌برند. دپ در نقش نویسندهٔ آزاردیده‌ای که در جهنم درون خود به دام افتاده، کاملاً قابل باور است.
نقشی که درست نقطهٔ مقابل او در دزدان دریائی کارائیب است که به خاطر آن نامزد دریافت جایزهٔ اسکار هم شد. تورتورو هم، مثل همیشه بی‌نظیر است. هنر این بازیگران در آن است که چنان موازانه‌ای در شخصیت‌شان ایجاد می‌کنند و چنان همدردی برمی‌انگیزند که تماشاگر هم، مثل خود آنها نمی‌داند کدام‌یک را باور کند. این نقش‌آفرینی‌ها همراه با استحکام و قوت داستان، این فیلم را به تجربه‌ای لذت‌بخش، هم برای فیلم دوستان و هم طرفداران کینگ، تبدیل کرده است.

پنجرهٔ مخفی

وبگردی

مطالب مرتبط

لیست نظرات