کشوری به نام قطب جنوب!

یکی از شوک‌های خبری در روزهای گذشته خبری مبنی بر واردات گوشت گاو از قطب جنوب بود که بهانه‌ای شد برای این که سازمان‌های مختلف از گمرک تا سازمان دامپزشکی و همچنین اتاق بازرگانی ایران هر یک به نوبه خود در این زمینه اظهار نظر کرده و خلاصه مسئولان برای این که از مسئولیت شانه خالی کنند، علیه هم موضع گرفتند.

یکی از شوک‌های خبری در روزهای گذشته خبری مبنی بر واردات گوشت گاو از قطب جنوب بود که بهانه‌ای شد برای این که سازمان‌های مختلف از گمرک تا سازمان دامپزشکی و همچنین اتاق بازرگانی ایران هر یک به نوبه خود در این زمینه اظهار نظر کرده و خلاصه مسئولان برای این که از مسئولیت شانه خالی کنند، علیه هم موضع گرفتند. اما شاید بهتر باشد پیش از این که مسئولان بخواهند این موضوع را واکاوی کنند، قدری تأمل کرده و ببینند آیا اساسا چنین چیزی امکان پذیر است.

قطب جنوب نیز مانند اقیانوس ها و فضای ماورای جو، میراث مشترک بشریت است و هیچ کشوری حق ادعای مالکیت آن را ندارد، اما این امکان وجود دارد که همه بتوانند از آنها بهره برداری کنند.

در حقیقت قطب جنوب، منطقه ای در جنوبی ترین نقطه زمین است که به عنوان سردترین و خشک ترین قاره جهان شناخته شده است. بر اساس آمار جهانی اعلام شده در سال ۲۰۱۱ میلادی، فقط ۴۴۹۰ نفر در این منطقه سکونت داشته اند که این افراد هم محققانی هستند که در جستجوی کشف حقایقی درباره سرزمین های قطبی به این منطقه سفر کرده اند و در این منطقه هیچ کس به مفهوم واقعی زندگی نمی کند.

اگر فرض کنیم مبدأ این گوشت های وارداتی آنتارکتیکا یا همان قطب جنوب بوده و بدرستی ترجمه شده است، آنچه بیش از هر چیز موجب تعجب می شود این است که مگر قطب جنوب یک کشور است که نام آن به عنوان کشور مبدأ یا صادرکننده در اسناد گمرکی آورده شود. اگر بگوییم از قطب جنوب گوشت وارد کرده ایم در این صورت می توانیم بگوییم از اقیانوس اطلس پشم گوسفند یا از اورست قطعات کامپیوتری وارد کرده ایم.

اگرچه دریاهای قطب جنوب سرشار از زندگی است، اما در خشکی قاره قطب جنوب بندرت موجود زنده ای می تواند زندگی کند. حال تصور کنید بخواهیم از این منطقه واردات گوشت گاو داشته باشیم. به نظر می رسد در این خبر پیش از این که مساله قانونی بودن یا نبودن این کار یا صحت خبر بررسی شود باید دید آیا اساسا قطب جنوب کشور است؟

فرانک فراهانی جم