تزئینات وابسته به معماری ایران دورهٔ اسلامی

هنرمند ایرانی از ابتدای کار و از هنگام بکارگیری آجر که جزء مصالح اولیه بنا به شمار می‌رفته، زیباترین نقش‌ها و طرح‌ها را هنگام ایجاد دیوارها و پوشش گنبدها و ایجاد گوشواره‌ها، مقرنس‌ها و طاق‌نماها خلق کرده و در روند تکاملی آن با گره‌چینی، گل‌اندازی، گره‌سازی و آجرکاری شاهکارهای بی‌نظیری را بوجود آورده است.

هنرمند ایرانی از ابتدای کار و از هنگام بکارگیری آجر که جزء مصالح اولیه بنا به شمار می‌رفته، زیباترین نقش‌ها و طرح‌ها را هنگام ایجاد دیوارها و پوشش گنبدها و ایجاد گوشواره‌ها، مقرنس‌ها و طاق‌نماها خلق کرده و در روند تکاملی آن با گره‌چینی، گل‌اندازی، گره‌سازی و آجرکاری شاهکارهای بی‌نظیری را بوجود آورده است.

هنگام استفاده از گچ با خلق گچبری‌هایی با نقوش هندسی، گیاهی، حیوانی و انسانی دنیایی بی‌مانند را آفریده و در استفاده از چوب برای پنجر‌ه‌ها و درها با بهره‌گیری از هنرهایی نظیر منبّت، مشبّک، معرّق، کنده‌کاری، خاتم‌سازی و نقاشی روی چوب، اعجازی باور نکردنی را پدید آورده است. برای تزئین بنا از کاشی‌های یک رنگ، هفت رنگ، معرق، طلایی و یا شیشه و آیینه در اشکال و ابعاد گوناگون، کمک گرفته و دنیایی سرشار از زیبایی و خلاقیت را عرضه کرده است. شکوه و زیبایی معماری ایرانی بخصوص در دورهٔ اسلامی،به تزئینات آن بستگی دارد. این تزئینات در تمامی ادوار اسلامی رواج داشته و در هر دوره‌ای با امکانات آن روزگاران پیشرفت نموده است. بناهای باقیمانده از دوران اسلایم دارای تزئینات گوناگونی است که معرف اهمیت این هنر در ادوار مختلف است. تزئینات معماری توسط ایرانیان، تکامل هنری عمده‌ای یافته است و در بسیاری از کشورهای اسلامی، توسط هنرمندان ایرانی، بناهایی با تزئینات مختلف انجام گرفته است.

کاظم رضوانی