دام زنده، منبع اصلی تغذیه برای بسیاری از مردم در کشورهای در حال توسعه است. از آنجا که بسیاری از ساکنان این مناطق با بیماریها و مشکلات مختلفی در حوزه سلامت روبهرو هستند، ایجاد تغییرات ژنتیکی در حیوانات اهلی به منظور ایجاد و تقویت صفات مطلوب میتواند تا حدی از شدت این مشکلات بکاهد و زمینه را برای توسعه بیشتر این مناطق آماده کند.
دام زنده، منبع اصلی تغذیه برای بسیاری از مردم در کشورهای در حال توسعه است. از آنجا که بسیاری از ساکنان این مناطق با بیماریها و مشکلات مختلفی در حوزه سلامت روبهرو هستند، ایجاد تغییرات ژنتیکی در حیوانات اهلی به منظور ایجاد و تقویت صفات مطلوب میتواند تا حدی از شدت این مشکلات بکاهد و زمینه را برای توسعه بیشتر این مناطق آماده کند.
شیر برخی دامها نظیر بز یا گاو از جمله مواد غذایی مصرفی اصلی در این مناطق است. یکی از مواد مهم موجود در شیر پستانداران لیزوزیم نام دارد.
لیزوزیم در حقیقت نوعی پروتئین است که به شکل طبیعی در شیر و نیز اشک و بزاق پستانداران یافت میشود.
از آنجا که لیزوزیم سبب کاهش چشمگیر شمار باکتریهای مولد عفونتهای روده و نیز اسهال میشود و رشد انواع باکتریهای مفید رودهای را تسهیل میکند، به عنوان یکی از اصلیترین عناصر موجود در شیر انسان که به سلامت نوزادانی که از شیر مادر تغذیه میکنند، تلقی میگردد.
لیزوزیم به صورت طبیعی به میزان فراوان در شیر انسان وجود دارد، اما میزان آن در شیر بز و گاو بسیار اندک است. همین مساله گروهی از پژوهشگران را بر آن داشت تا میزان لیزوزیم را با استفاده از مهندسی ژنتیک در شیر این حیوانات افزایش دهند.
در پژوهشی که بتازگی توسط گروهی از دانشمندان در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، چند بچه خوک با استفاده از شیر به دست آمده از بزهایی که برای تولید شیری با میزان بالای لیزوزیم تغییر ژنتیکی یافته بودند مورد تغذیه قرار گرفتند.
دلیل انتخاب خوک این بود که ساختار معدهای ـ رودهای آنها بسیار شبیه انسان است و این که میزان لیزوزیم در شیر خوک بالاتر از بز و گاو است.
در این پژوهش به نیمی از بچه خوکها شیر پاستوریزه که از بزهای تغییر ژنتیکی یافته به دست آمده بود، داده شد. میزان لیزوزیم موجود در این شیر بیشتر از شیر معمولی بز و ۶۸ درصد میزان این پروتئین در شیر انسان است.
نیمی دیگر از خوکها، از شیر پاستوریزهای بزهای معمولی و غیر تغییر ژنتیکی تغذیه کردند. میزان لیزوزیم موجود در این شیر بسیار اندک بود.
بررسیها نشان داد با این که هر دو گروه از خوکها از عفونت رودهای رهایی یافتند، اما سرعت بازگشت به حالت معمول و رهایی از عفونتهای رودهای در بچه خوکهایی که از شیر دارای لیزوزیم بالا تغذیه کرده بودند بیشتر از دسته دوم بود.
همچنین خوکهایی که از شیر دارای لیزوزیم بالا تغذیه کرده بودند کمتر آب بدن خود را از دست میدادند، کمتر دچار التهاب رودهای میشدند و همچنین انرژی خود را سریعتر باز مییافتند. افزون بر این هیچگونه عوارض جانبی ناشی از مصرف شیر دارای لیزوزیم بالا در این حیوانات مشاهده نشد.
دانشمندان امیدوارند این پژوهش، راه را برای ایجاد حیوانات اهلی با قابلیت تولید شیری غنیتر هموار کند.
منبع: futurity
مترجم: صالح سپهریفر
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است