در جامعه ما شادی دستهجمعی خیلی کم وجود دارد...
در جامعه ما شادی دستهجمعی خیلی کم وجود دارد و در واقع شادی و عزا به یک معنی است. شادیای وجود ندارد. در اینجا میخواهم به یک بیت سعدی اشاره کنم: «بساط سبزه لگدکوب شد به پای نشاط/ بس که عارفان و عامی به رقص برجستند.» به نظر من در جامعهای که شادی نیست هیچ چیز نیست. در جامعهای که شادی هست همه چیز هست.
خوبی هست، اقتصاد شکوفا میشود، مردم روحیه میگیرند، آمار ازدواجها افزایش و طلاق کاهش مییابد و دلبستگی مردم به حکومت زیاد میشود اما در جامعه ما از در و دیوار غم میبارد. درختها، دیوارها، رادیو و تلویزیون، موسیقی، نقاشی و... را که نگاهی بیندازید، از آن غم میبارد. یعنی شادی به شدت ضعیف است. تکرار میکنم جامعهای که در آن شادی نیست هیچ چیز نیست. در جامعهای که فقر دارد اما شادی هم وجود دارد، همه چیز هست. شادی دستهجمعی شامل کارناوالها و برگزاری جشنها در استادیومها و دعوت از گروههای موسیقی است. مهمتر آنکه مسوولان یک میلیونیوم پولی که برای فوتبال خرج میشود را برای شادی خرج کنند. یک ریال که در راه شادی و نشاط خرج بشود، دهها میلیون تومان سود خواهد داشت. قطعا در کاهش اعتیاد تاثیر خواهد گذاشت. نزاعهای درون خانه و طلاق کاهش مییابد. کشورهای آمریکای جنوبی هر سال میلیونها دلار خرج میکنند و کارناوال راه میاندازند.
امانا... قراییمقدم /جامعهشناس
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است