در ایستگاه تاکسی منتظر ایستادهام، ناگهان تاکسی وارد ایستگاه میشود. در را باز میکنم و سوار میشوم. از تعجب شاخ درمیآورم. در این تاکسی اصلا رانندهای نیست. با خودم میگویم …
در ایستگاه تاکسی منتظر ایستادهام، ناگهان تاکسی وارد ایستگاه میشود. در را باز میکنم و سوار میشوم. از تعجب شاخ درمیآورم. در این تاکسی اصلا رانندهای نیست. با خودم میگویم شاید خیالاتی شدهام، اما انگار واقعیت دارد و هیچکس جز من در تاکسی نیست. ترس وجودم را تسخیر میکند، تصمیم میگیرم از تاکسی پیاده شوم؛ اما به محض اینکه در بسته میشود تاکسی به راه میافتد. در ایستگاه بعدی مسافر دیگری هم سوار میشود. تاکسی دوباره راه میافتد. مسافر بغل دستی بسیار خونسرد به نظر میرسد.
انگار اصلا از حضور نداشتن راننده در خودرو تعجب نکرده است. ترس من هر لحظه بیشتر میشود. با خود میاندیشم شاید من راننده را نمیبینم. ناگهان مسافر بغلدستیام از وقوع یک تصادف در مسیر حرکت صحبت میکند. انگار خودش هم شگفتزده شده است. نمیدانم چطور فهمید در این مسیر تصادفی رخ داده است. راننده نامرئی تاکسی پیش از اینکه در ترافیک به دام افتد، تغییر مسیر میدهد و ...
با صدای زنگ تلفن هراسان بیدار میشوم. از اینکه همه این اتفاقات را در خواب تجربه کردهام، خوشحالم. اما گویی این خواب اندکی با رویاهای شبانه متفاوت است. در حقیقت من به آینده سفر کردهام؛ آیندهای نزدیک که شاید کمتر از یک سال تا محققشدن هر یک از این تجربههای ناآشنا در عالم واقع زمان داشته باشیم.
پیشبینیهای انجام شده برای ظهور فناوریهای جدید در سال آینده حاکی از آن است که سال آینده بیتردید سرشار از شگفتی است؛ شگفتیهایی که طیف وسیعی از فناوریها از تاکسیهای بدون راننده گوگل تا عینکهای واقعیت مجازی گوگل و موتورسیکلتهای الکتریکی بدون صدا را شامل میشود.
پس اگر ناگهان با تجاربی مشابه آنچه در قالب یک رویا مرا محصور خود ساخته، مواجه شدید به جای اینکه هراسان شوید به استقبال از آنها بروید. چراکه همه این تجارب جالبتوجه ارمغانی از دنیای فناوری است که مکمل فناوریهای پیشین بوده و میتواند تجربهای جدید و متفاوت از شهرنشینی و زندگی شهری را پیشرویتان به تصویر بکشد.
فرانک فراهانیجم
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است