سرطان مفهوم آزاردهنده و وحشتآور زندگی و سلامت انسان است. آمارهای مستند تاریخی نشاندهنده حضور این بیماری در جوامع انسانی از ۲۶۵۰ سال قبل از میلاد مسیح تاکنون بوده است. هرچه …
سرطان مفهوم آزاردهنده و وحشتآور زندگی و سلامت انسان است. آمارهای مستند تاریخی نشاندهنده حضور این بیماری در جوامع انسانی از ۲۶۵۰ سال قبل از میلاد مسیح تاکنون بوده است. هرچه به زمان حال نزدیکتر میشویم، تاریخچه سرطان شفافتر و واضحتر میشود و میزان بروز آن در جوامع بشری نیز روند افزایشی شفافی را طی میکند. به گفته «بیکن» فیلسوف قرن ۱۷، انسان میتواند به وسیله علم خود، طبیعت را زیر سلطه بگیرد. اما بشر از این موضوع غافل بوده است که هر پیشرفت علمی، به طور حتم عوارضی را نیز در پی خواهد داشت. یکی از این عوارض، ابتلا به سرطان است. براساس آماری که سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۱ میلادی منتشر کرد، ۱۳میلیوننفر در دنیا به سرطان مبتلا شدهاند. از این تعداد، هشت میلیون نفر جان خود را از دست دادهاند.
طبق بررسیها، ۶۰درصد این آمار در کشورهای توسعهنیافته یا در حال توسعه اتفاق افتاده است. پیشبینی میشود که در سال ۲۰۲۰ آمار ابتلا به سرطان در جهان به ۱۵میلیوننفر و آمار مرگومیر ناشی از سرطان هم به بیش از ۱۰میلیوننفر افزایش خواهد یافت. این به این معناست که ۷۰درصد موارد ابتلا به سرطان در کشورهای توسعهنیافته خواهد بود. در واقع کشورهای پیشرفته با توسعه سبک زندگی سالم، میزان نسبی سرطان را کنترل کردهاند اما درصد بروز سرطان در کشورهای کمتر توسعهیافته، افزایش یافته است. در کشورهای توسعهیافته از راه اجرای برنامه جامع کنترل سرطان، آمار ابتلا کنترل شده و به حداقل رسیده است، اما در کشورهایی مانند کشور ما هنوز اتحاد علمی و عملی مورد نیاز، اتفاق نیفتاده است. برنامه جامع ملی کنترل سرطان که مسوولیت اجرای آن با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است بر اجرای برنامههای پیشگیری از سرطان، بدون همکاری دیگر نهادها و سازمانها تاکید دارد. این در حالی است که وزارتخانهها، سازمانها و نهادهایی که فعالیت آنان مرتبط با عوامل خطرساز بروز سرطان است، بهطور قطع باید در امر پیشگیری از سرطان بازوی کمککننده وزارت بهداشت باشند چرا که بدون نگاه بین بخشی، در موضوع پیشگیری در برنامه جامع سرطان راه به جایی نخواهیم برد.
دکتر فرهاد سمیعی
متخصص رادیوتراپی-آنکولوژی
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است