بهترین شیوه طبخ میگو

‌در بیشتر جوامع به‌خصوص کشور ما، کمبود ید یکی از مشکلات تغذیه‌ای است که زمینه بروز برخی بیماری‌ها را فراهم می‌کند. ید یکی از موادمعدنی‌ای است که بیشتر در غذاهای دریایی یافت …

‌در بیشتر جوامع به‌خصوص کشور ما، کمبود ید یکی از مشکلات تغذیه‌ای است که زمینه بروز برخی بیماری‌ها را فراهم می‌کند. ید یکی از موادمعدنی‌ای است که بیشتر در غذاهای دریایی یافت می‌شود.
گرچه مقدار ید موجود در مواد غذایی با منشأ گیاهی به ید خاک بستگی دارد (که در ایران خاک از نظر ید نسبتا فقیر است)، اما ید موجود در بدن آبزیانی که در آب‌های آزاد پرورش یافته‌اند، بیش از این خوراکی‌هاست. ماهی و میگو غنی‌ترین منابع غذایی حاوی ید هستند. از این‌رو، مصرف غذاهای دریایی به خصوص در گروه‏های آسیب‏پذیری مثل کودکان بسیار مهم است و متخصصان تغذیه عادت به مصرف آنها را توصیه می‌کنند. متاسفانه اغلب والدین، غذاهای دریایی را (به دلیل طعم و مزه آن) کمتر در برنامه غذایی‌ فرزندشان قرار می‌دهند در حالی که مصرف متعادل این مواد غذایی برای همه افراد به‌خصوص کودکان زیر ۵ سال، اهمیت بسیاری دارد.
هرچند برای ذائقه‌سازی صحیح و اصولی، به‌تدریج باید غذاهای دریایی، سهمی از رژیم غذایی کودک را تشکیل دهند زیرا منبع انحصاری ید است و در عملکرد صحیح تیرویید، مغز و در کل فعالیت فیزیکی بدن تاثیر مهمی دارند. میگو سرشار از پروتئین است و به دلیل اینکه درصد جذب پروتئین آن بسیار بالاست، مصرفش در کودکان در حال رشد می‌تواند بخش قابل‏ملاحظه‏ای از پروتئین موردنیاز بدن را تامین کند. علاوه بر آن، این ماده غذایی حاوی انواع موادمعدنی مانند سلنیوم، فسفر، کلسیم، آهن، ویتامین D و B۱۲ است. چربی موجود در آن نیز غیراشباع و جزو اسیدهای چرب ضروری بدن است که بدن قادر به تامین آن نیست و باید از طریق رژیم غذایی روزانه آن را دریافت کند. بسیاری از افراد با این تصور که میزان کلسترول میگو از سایر گوشت‌ها بالاتر است، کمتر آن را مصرف می‌کنند در حالی که این مقدار کلسترول آنقدر نگران‌کننده نیست که بخواهیم میگو را از برنامه غذایی‌مان حذف یا مقدار مصرف آن را کاهش دهیم، به‌خصوص در کودکان و حتی نوجوانان که مشکلی از نظر دریافت کلسترول موجود در میگو ندارند.
البته با توجه به اینکه چربی‌های موجود در میگو نسبت به حرارت حساس‌ترند، بهترین روش پخت آن بخارپز و کباب‌کردن است. می‌توانید میگو را با طعم‌دهنده‌های متفاوتی مانند سیر، زعفران و... مزه‌دار کنید یا برای اینکه کودکان تمایل بیشتری برای مصرف آن داشته باشند آن را سوخاری یا سرخ‌ کنید و در کنار آن مخلوطی از سس سفید و ماست که سبزی‌های معطر به آن اضافه کرده‌اید، قرار دهید. برای سرخ کردن آن باید از روغن‌های مخصوص سرخ‌کردن استفاده کنید زیرا این روش پخت با حرارت بالا (البته در مدت زمان کوتاه) انجام می‌شود. سرخ‌کردن طولانی‌مدت باعث تغییر ماهیت اسیدهای چرب غیراشباع و در نهایت از بین رفتن موادمغذی آن خواهد شد. حتما میگو را تازه تهیه و حداقل ۵-۴ بار در ماه آن را مصرف کنید.

دکتر محمدرضا وفا
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران