وقتی انقلاب پیروز شد

از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۵۷، ایران یکی از دوران های استثنایی تاریخ سیاسی جهان را گذرانید. در این ایام، دو دولت در یک مرکز و بدون هیچ گونه مرز بندی‎ ‎با یکدیگر مواجه بودند. دولتی که پشتوانه …

از ۱۲ تا ۲۲ بهمن سال ۵۷، ایران یکی از دوران های استثنایی تاریخ سیاسی جهان را گذرانید. در این ایام، دو دولت در یک مرکز و بدون هیچ گونه مرز بندی‎ ‎با یکدیگر مواجه بودند. دولتی که پشتوانه و عامل مشروعیت خود را از دست داده و از قدرت نظامی محروم گشته و با انقلابی عظیم روبه‌رو بود و دولتی دیگر متکی به رهبری انقلاب توده های میلیونی مردم که به جای قدرت نظامی، تنها به مردم وابستگی داشت. ‏
با وسعت یافتن دامنه های انقلاب قرار بر این شد که سران ارتش رژیم پهلوی دست به کودتا زده و با به دست گرفتن قدرت، انقلاب مردمی را سرکوب سازند. از این رو از ساعت چهار بعد از ظهر روز ۲۱ بهمن ۵۷ حکومت نظامی اعلام شد. پس از اعلان حکومت نظامی، حضرت امام خمینی ( ره ) اعلام کرد که مردم به حکومت نظامی اعتنایی نکنند.
مردم نیز همچنان به یورش خود به مراکز دولتی و نظامی و انتظامی ادامه دادند و تقریبا تمام این مراکز با اندک درگیری و مقاومت تسخیر شد و به دست مردم افتاد. این درگیری ها در روز بعد نیز به شدت ادامه یافت و در این روز هزاران زن و مرد و پیر و جوان، هر یک به اندازه توان خود برای سرنگونی نهایی رژِیم ظلم و جور، کوشش کردند. آنها با سنگربندی در خیابان ها، سینه سپر کردن در برابر تانک ها و با فداکاری و جانفشانی، انقلاب را به پیروزی رساندند.
نه فقط در تهران، بلکه در تمامی شهرهای ایران، درگیری مردم با بقایای رژیم شاه جریان داشت. هنگامی که خبر حرکت نیروهای نظامی از شهرهای مختلف ایران به سمت تهران برای سرکوب قیام مردم پخش شد، مردم شهرهای مسیر به درگیری با نیروهای نظامی پرداختند و با بستن راه مانع حرکت آنها به سمت تهران شدند. برخی از فرماندهان رده بالای ارتش در این درگیری ها به دست مردم کشته شدند تا سرانجام ارتش بی طرفی خود را اعلام کرد. سرانجام روز سرنوشت فرا رسید و در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، نظام پوسیده ستمشاهی فرو ریخت و ریشه های فاسد دودمان سیاه پهلوی از این کشور اسلامی، کنده شد. مبارزه پانزده ساله ملت مسلمان ایران به رهبری امام خمینی ( ره ) به ثمر رسید و با سرگونی نظام ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی، انقلاب شکوهمند اسلامی ایران پیروز گردید. ‏
حکومت خودباخته پهلوی درحقیقت در اختیار آمریکا و سیاست های آنها بود. سفارت آمریکا در ایران مملو از جاسوسانی بود که مطابق اطلاعات دریافتی، دستورهایی به شاه ابلاغ می کردند و این دستورات چیزی جز حفظ منافع آنها و سرکوب مردم مسلمان ایران نبود. همسرشاه نیز همسو با سیاست های آمریکا، نقش بسیار موثری در این راه داشت. او با استفاده از حربه ها و ژست ها ی هنری، نوعی تهاجم فرهنگی را رهبری می کرد که این خود نیز خشم بسیاری از مسلمانان ایران را نسبت به حکومت پهلوی دو چندان کرده بود.
او می خواست با رواج بی بندوباری و مذهب ستیزی از طریق هنر، ‌مردم را مشغول و غافل کند. اما نتیجه آن نشد که آنها انتظار داشتند. (همانند چندین سال قبل از آن که پدر شاه کشف حجاب و... را راه انداخت اما نتوانست در این راه موفقیتی کسب کند و نظر مردم را به سیاست های غلط خود جلب کند.)‏ همه این مسائل دست به دست هم داد تا مردم ناراضی با اتکا به اسلام و نیز پیروی از امام خمینی (ره) به خیابان ها بریزند و خشم خود را نسبت به دین ستیزی رژیم پهلوی اعلام کنند. ‏بسیاری ازمردم دراین راه به شهادت رسیدند اما گلوله و حکومت نظامی و شکنجه نتوانست عقیده آنها را سست کند.‏پیروزی انقلاب، مدیون شهدایی بود که از زور نترسیدند و برده زر نشدند. آنها در راهی که پا گذاشته بودند مردانه ایستادند و با اهدای خون خود تیغه شمشیرهای ظلم را شکستند.‏
یاد امام راحل (ره) و شهدای انقلاب را گرامی می داریم و ازخداوند متعال توفیق گام نهادن در راه آن رهبر بزرگوار را درخواست می کنیم.