ثابت شده اگر خانم مبتلا به ایدز به مدت طولانی (بیشتر از ۶ ماه) به کودکش شیر دهد، خطر انتقال ویروس به کودک ۱۴ درصد افزایش مییابد. علاوه بر این، در صورت وجود زخم یا شقاق در نوک پستان …
ثابت شده اگر خانم مبتلا به ایدز به مدت طولانی (بیشتر از ۶ ماه) به کودکش شیر دهد، خطر انتقال ویروس به کودک ۱۴ درصد افزایش مییابد. علاوه بر این، در صورت وجود زخم یا شقاق در نوک پستان یا التهاب پستان، احتمال انتقال ایدز بیشتر هم میشود...
شیردهی برای مادر مبتلا به ایدز خطرهایی دارد که شایعترین آنها ضعیفتر شدن مادر و نیاز بیشتر او به دریافت کالری و مایعات است و در صورت بیتوجهی به تغذیه، این موضوع اهمیت بیشتری پیدا میکند.
با تمام این اوصاف نمیتوان توصیه کرد این مادران فرزندشان را از فواید شیر خودشان محروم کنند. شیرمادر با انتقال آنتیبادیهای لازم به کودک، باعث حفظ او در برابر بیماریها میشود. با شیردهی، ارتباط عاطفی بهتری بین مادر و کودک برقرار میشود و احتمال باردارشدن مجدد در دوره شیردهی کاهش مییابد. در بچههایی که با شیرخشک تغذیه میشوند، آلوده شدن آبی که در تهیه شیرخشک به کار میرود یا آلودهبودن بطری و سایر وسایل مربوط به شیردهی و افزایش امکان ابتلا به عفونتهای تنفسی و گوارشی (اسهال) در مقایسه با وقتی که شیرمادر میخورد، وجود دارد.
آنتیبادیهای موثر از مادر به کودک منتقل نمیشوند و با افزایش یا کاهش حجم شیر و آب موردنیاز کودک، احتمال بیمار شدن کودک افزایش مییابد. با همه اینها در کشورهای پیشرفته، به مادران مبتلا به ایدز توصیه میشود از شیرخشک برای تغذیه کودک استفاده کنند. در کشورهایی که امکان دسترسی آسان به آب سالم و بهداشتی وجود دارد و به کودک شیرخشک میدهند این امکان برای مادر مبتلا به ایدز وجود دارد که از کمک دیگران نیز برای تغذیه کودک خود استفاده کند.
چند توصیه مهم به مادران مبتلا به ایدز که دوست دارند فرزندشان شیر مادر بخورد:
مصرف داروهای ضدHIV برای درمان خود و پیشگیری از ابتلای کودک.
● مراقبت از بهداشت و سلامت پستانها
در صورت زخمی شدن، خونریزی از نوک پستان، شقاق پستان یا آبسه در پستانها از شیردهی خودداری کند.
قرار دادن شیرمادر در معرض حرارت برای کاهش میزان ویروس در شیر مادر (واضح است که شیرمادر نباید جوشانده شود اما میتوان بطری حاوی شیر مادر را درون ظرف آب با دمای جوش قرار داد تا از میزان ویروسهای HIV کاسته شود).
تغذیه کودک از پستان زن دیگری که به HIV مبتلا نباشد.
دکتر طاهره فروغیفر
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است