۱۱ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی ـ جنگ دوم بریتانیا علیه بوئرها

۱۱۲سال پیش در روز ۱۱ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی، بریتانیا درپی یک اولتیماتوم به رئیس جمهور پل کروگر دومین جنگ علیه بوئرها در ترانسوال آفریقای جنوبی را آغاز می کند. در پایان جنگ …

۱۱۲سال پیش در روز ۱۱ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی، بریتانیا درپی یک اولتیماتوم به رئیس جمهور پل کروگر دومین جنگ علیه بوئرها در ترانسوال آفریقای جنوبی را آغاز می کند.
در پایان جنگ های دوره ناپلئون در سال ۱۸۱۴ میلادی، بریتانیا مستعمره هلندی کیپ در آفریقای جنوبی را اشغال کرد.
مهاجران هلندی که بوئرها نامیده می شدند (بوئرها در زبان هلندی به معنی کشاورزان است) می خواستند رسوم و مذهب کالوینیست خود را حفظ کنند.
بنابراین آنها از کیپ مهاجرت کرده و با کاروان بزرگی از گاری ها که توسط گاوها کشیده می شدند راه شمال را درپیش گرفتند.بوئرها در سر راه خود به قبایل زولو برخورد کردند. جنگ های بی وقفه ای بین بوئرها و قبایل زولو رخ می دهند.
بوئرها در زمین هایی که از تملک قبایل زولو خارج کرده بودند ، جمهوری ناتال را تاسیس می کنند.اما بزودی بریتانیایی ها این منطقه ساحلی که از نظر آنها استراتژیک محسوب می شد را از چنگ بوئرها می ربایند.
بنابراین بوئرها به قلب آفریقای جنوبی مهاجرت کرده و جمهوری ترانسوال و کشور آزاد اورانژ را تاسیس می کنند.
بوئرها تصور می کردند که دیگر از تهاجم بریتانیایی ها درامان هستند.این خرده کشورها هنگام تاسیس به ترتیب دارای ۲۵۰۰۰ و ۱۰۰۰۰ نفر جمعیت سفیدپوست بودند.
بااین حال ، در روز ۱۲ آوریل سال ۱۸۷۷ میلادی بریتانیا تمام ترانسوال را متصرف می شود ، اما در جریان نخستین جنگ و اولین پیروزی بوئرها ، بریتانیایی ها از این جمهوری کوچک بیرون رانده می شوند.
با کشف طلا در سال ۱۸۸۶ میلادی در ویتواترز راند در جمهوری ترانسوال بار دیگر دیگ طمع بریتانیا به جوش می آید.کشف طلا موجب سرازیر شدن مهاجرانی از بسیاری از کشورها به قلب سرزمین های بوئرها می گردد.
بریتانیا به بهانه رفتار تبعیض آمیز بوئرها با بریتانیایی ها و سایر خارجی ها ، تصمیم می گیرد تکلیف خود با بوئرها را یکسره کند.
جوزف چمبرلن ، نخست وزیر بریتانیا تهدیدها علیه پل کروگر رئیس جمهور کهنسال ترانسوال را شدت می بخشد اما پل کروگر یک دهقان سرسخت بود که به شدت مصمم به حفظ استقلال ترانسوال بود.
سرانجام در روز ۱۱ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی ، چمبرلن به کروگر اعلان جنگ می دهد ، کشور آزاد اورانژ نیز به ترانسوال می پیوندد.بوئرها با یک عزم استثنایی در مقابل ابرقدرت آن زمان جهان ایستادگی می کنند.
جنگ بریتانیا علیه بوئرها ، ۳۰ ماه به طول می انجامد ، در این جنگ برای نخستین بار اردوگاه های کار اجباری اسیران جنگی باب می شود.
ژنرال بریتانیایی هوراشیو کیتچنر با سیم های خاردار اردوگاههایی را ایجاد می کند و ۲۰۰۰۰۰ بوئر شامل مردان ، زنان و کودکان را در شرایط بسیار نامطلوبی در این اردوگاه ها جای می دهد.
به طوری که از هر ۱۰ نفر آنها یک نفر به دلیل شرایط دشوار جان خود را از دست دادند.در پایان جنگ بیش از ۳۰۰۰۰ نفر در این اردوگاه ها قربانی شدند.
سرانجام بریتانیایی ها در پیروس به پیروزی نهایی بر بوئرها دست یافتند و در روز ۳۱ مه سال ۱۹۰۲ میلادی با امضای پیمان «ورینایگینگ» بزرگترین جنگ استعماری عصر مدرن میان دو قوم اروپایی تبار به پایان می رسد.
به این ترتیب ، در روز ۱۱ اکتبر سال ۱۸۹۹ میلادی دومین جنگ بریتانیا علیه بوئرهای ترانسوال و اورانژ آفریقای جنوبی آغاز می شود.جنگی که در آن از ۱۰۰۰۰۰ چریک بوئر ۷۰۰۰ نفر کشته می شوند و ۳۰۰۰۰ غیرنظامی بوئر در اردوگاه ها جان می بازند.
بریتانیا ۵۰۰۰۰۰ سرباز به جنگ علیه بوئرها اعزام کرده بود که ۲۲۰۰۰ نفر آنها در جنگ به قتل می رسند.
جنگ علیه بوئرها نخستین شکاف ها در امپراتوری بریتانیا «ملکه ویکتوریا» را برملا می سازد.

بهرام افتخاری