رستورانهای تهران قدیم در یک قرن گذشته به صورت غذاپزیهایی نظیر جگرکی، آشپزی، سیرابی، آبگوشت و کلهپزی بود یا اینکه اغذیهفروشان به صورت سیار در داخل شهر میگشتند و با صدای …
رستورانهای تهران قدیم در یک قرن گذشته به صورت غذاپزیهایی نظیر جگرکی، آشپزی، سیرابی، آبگوشت و کلهپزی بود یا اینکه اغذیهفروشان به صورت سیار در داخل شهر میگشتند و با صدای بلند مشتری میطلبیدند. با روی کار آمدن خاندان پهلوی اغذیهفروشیها دستخوش تغییر و تحولات سریعی شدند. رستوران و کافه نادری به عنوان سردمدار رستورانها به شیوه غربی راه را برای تاسیس سایر رستورانها هموار کرد. این رستوران که در خیابان شاه سابق (جمهوری) بود بعد از اندک زمانی، تبدیل به محلی برای گردهمایی شاعران، نویسندگان و هنرمندان شد.
۴۰سال پس از تاسیس این رستوران، رستوران کوچینی با شیوه کافهنادری در خیابان کاخ سابق (فلسطین) تقاطع بلوار الیزابت (بلوار کشاورز) دایر شد. بانی کوچینی، ویدا قهرمانی از بازیگران پیشکسوت سینمای ایران بود. وی در اوایل دهه ۴۰ شمسی کافه، نگارخانه و رستوران کوچینی را برای نمایش استعدادهای هنری جوانان در رشتههای نقاشی، مجسمهسازی و موسیقی راهاندازی کرد تا افراد در این مکان، هنر و خلاقیت خود را پرورش دهند.
این رستوران پرآوازه، بیشتر شهرتش را مدیون فرهاد، ترانهسرای معروف دهه ۴۰ بود. او برای اولین بار ترانه معروف «جمعه» را در این رستوران خواند. از این ترانه به عنوان پیروزی ترانه نوین در ایران نام میبرند. مضمون ترانه جمعه با تحولات سیاسی آن دوران همسو بود و مورد علاقه معترضان حکومت و سیاست شاه مخلوع قرار گرفت. رستوران کوچینی بعد از پیروزی انقلاب و با مهاجرت ویدا قهرمانی به خارج از کشور با همان نام «کوچینی» به صورت غذاخوری و تالار پذیرایی همچنان به کار خود ادامه داد و هماکنون دایر است و تهرانیهای قدیم با سرزدن به این رستوران، حال و هوای گذشته را زنده میکنند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است